Niebieska herbata - właściwości. Czemu zawdzięcza kolor i jak ją parzyć?

Weryfikacja

Autor: Dominika Wilk

Niebieska herbata używana jest w medycynie ajurwedyjskiej od dawna. Ma służyć wzmocnieniu pamięci, zredukowaniu stresu oraz obniżeniu stopnia bólu. Można ją pić w celach zdrowotnych lub potraktować jako kolejną ciekawostkę kulinarną. Czym jest niebieska herbata i jak ją zaparzyć? Dlaczego właściwie zmienia kolor?

Spis treści

1. Niebieska herbata – skąd bierze się jej kolor?
2. Niebieska herbata – działanie
3. Niebieska herbata – korzystny wpływ na mózg i układ nerwowy
4. Niebieska herbata – właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe
5. Niebieska herbata – działanie przeciwbiegunkowe
6. Niebieska herbata – jak ją parzyć?

Niebieska herbata – skąd bierze się jej kolor?

Niebieski kolor herbaty nie jest wynikiem sztucznego barwnika, lecz naturalnej barwy rośliny, z której jest wytwarzana. Clitoria ternatea zawdzięcza tę barwę zawartym w niej antocyjanom. Co ciekawe, jej płatki są wrażliwe na zmianę pH. Jeśli więc zaparzymy herbatę w zasadowej wodzie, będzie mieniła się turkusową barwą. Kiedy jednak zmienimy pH i dodamy do wody np. trochę cytryny, wówczas napój zmieni swój kolor na różowy.

Niebieska herbata – działanie

Niebieska herbata jest szczególnie cenna dzięki zawartości antocyjanów, które mają zdolność do zwalczania wolnych rodników. Reaktywne formy tlenu, czyli wolne rodniki, potrafią nie tylko zniszczyć strukturę naszych komórek, lecz również uszkodzić DNA lub przyspieszyć efekty starzenia się organizmu. W związku z czym unieszkodliwianie ich, właśnie przy pomocy przeciwutleniaczy, jest jak najbardziej pożądanym zjawiskiem.

Oprócz tego, niebieska herbata może mieć niewielką część tych właściwości, które mają ekstrakty z Clitoria ternatea. Nie zawsze one wystąpią, gdyż napar i ekstrakt znacznie się różnią jeśli chodzi o ich działanie, nawet jeśli dotyczą tej samej rośliny. Właściwości, o których mowa, to:

• działanie moczopędne,
• przeciwlękowe,
• przeciwzapalne,
• przeciwbólowe,
• przeciwbakteryjne,
• rozkurczowe,
• wspomagające koncentrację oraz zdolność uczenia się.

Niebieska herbata – korzystny wpływ na mózg i układ nerwowy

Jak pokazują niektóre badania, picie ekstraktów z Clitoria Ternatea poprawia zdolności poznawcze, jak również usprawnia pamięć. Udowodnione zostało to w eksperymentach przeprowadzonych na 7-dniowych noworodkach szczurów, które otrzymywały wodny ekstrakt z tej rośliny przez 30 dni.

I w porównaniu z grupą kontrolną miały o wiele lepsze wyniki odnośnie zapamiętywania, czy uczenia się przestrzennego. Ta poprawa nastąpiła nie tylko bezpośrednio po leczeniu, lecz również widoczna była 30 dni po zakończeniu leczenia.

Niebieska herbata – właściwości przeciwzapalne i przeciwbólowe

Przeciwzapalne właściwości Clitoria ternatea potwierdzone zostały poprzez badania przeprowadzone na szczurach, którym podano karageninę, jak i kwas octowy. Spowodowało to obrzęk łapy, który zahamowany został przez doustne podanie gryzoniom ekstraktu z korzeni Clitoria ternatea.

Po podaniu kwasu octowego, który jest bardzo silnie żrącym środkiem, szczury wiły się z bólu, natomiast po zastosowaniu ekstraktu, liczba wicia się gryzoni zmalała. Pokazuje to, że ekstrakty z Clitoria ternatea mogą, oprócz działania przeciwzapalnego, dawać też działanie przeciwbólowe.

Niebieska herbata – działanie przeciwbiegunkowe

Niebieska herbata może stać się niezwykle pomocna, kiedy nie mamy pod ręką loperamidu lub innego leku na biegunkę, a ta dolegliwość właśnie nas dopadła. Jej działanie przeciwbiegunkowe potwierdzają badania przeprowadzone na szczurach. U gryzoni tych wywołano biegunkę przy pomocy oleju rycynowego i siarczanu magnezu.

Z kolei by ją zahamować użyto ekstraktu etanolowego z Clitoria ternatea (od 100-400 mg/kg). Jak się okazało, hamował on pasaż jelitowy i opóźniał opróżnianie żołądka. Zmniejszało to zarówno częstość wypróżnień, jak i nasilenie biegunki.

Niebieska herbata – jak ją parzyć?

Aby uzyskać najlepszy smak niebieskiej herbaty należy zalać 1-2 łyżek suszonych kwiatów Clitoria ternatea wodą oscylującą między 90 a 100 stopni. Czas parzenia powinien wynosić około 3 minut. Po tym czasie z powodzeniem można słodzić ją cukrem, nie obawiając się nagłych skoków cukru we krwi.

Dlaczego? Bo naturalne właściwości Clitoria ternatea powodują, iż obniża ona poposiłkowy poziom glukozy i insuliny, gdy spożywana jest łącznie z sacharozą.

Dominika Wilk