Sztuczny miód - czy ma jakieś wartości odżywcze?

2019-06-03 11:38

Sztuczny miód jest produktem całkowicie syntetycznym, który niewiele ma wspólnego z miodem naturalnym wytwarzanym przez pszczoły. Posiada on zbliżony do naturalnego skład sacharydów (cukrów) oraz barwę, jednak na tym podobieństwa się kończą. Sprawdź, czy sztuczny miód ma jakieś wartości odżywcze.

Sztuczny miód - czy ma jakieś wartości odżywcze?
Autor: Getty Images

Miód naturalny jest kopalnią różnego rodzaju składników budujących jego aromat, smak, a przede wszystkim właściwości prozdrowotne. Natomiast miód sztuczny jest ich pozbawiony.

Spis treści

  1. Sztuczny miód – właściwości i wartości odżywcze
  2. Produkty miodopodobne - fruktomiody i inne
  3. Sztuczny miód - jak odróżnić go od miodu naturalnego?

Sztuczny miód produkowany jest od początków XX stulecia. Pierwsza opatentowana metoda jego otrzymywania pochodzi z 1919 roku. Miód sztuczny powstaje na drodze hydrolizy dwucukru sacharozy (cukru stołowego, buraczanego) z dodatkiem syropu skrobiowego w środowisku wodnym, w podwyższonej temperaturze, z użyciem kwasu jako katalizatora reakcji.

Zwykle używa się kwasu mrówkowego lub solnego. W tym procesie zachodzi inwersja sacharozy i jej rozpad na glukozę i fruktozę (cukry proste). Roztwór neutralizuje się sodą, a następnie dodaje substancje mające na celu upodobnić syrop cukru inwertowanego do naturalnego miodu. Są to barwniki (karmel), substancje zapachowe oraz tzw. esencja miodowa. Sztuczny miód może występować w formie płynnej (spotykany częściej) i stałej.

Aby uzyskać stały sztuczny miód, poddaje się go krystalizacji. Miód płynny otrzymuje się w wyniku niepełnej hydrolizy sacharozy. Dodatek syropu skrobiowego pełni rolę antykrystalizatora. Skład sztucznego miodu płynnego nieco różni się od stałego proporcją cukru inwertowanego i sacharozy. Stały sztuczny miód ma strukturę drobnokrystaliczną.

Sztuczny miód należy przechowywać w suchych i ciemnych pomieszczeniach w temperaturze do 18 st. C.

Sztuczny miód – właściwości i wartości odżywcze

Sztuczny miód nie ma żadnych właściwości prozdrowotnych naturalnego miodu. Jest jedynie źródłem energii pochodzącej z węglowodanów, a dokładniej z sacharozy i produktów jej rozpadu, która jest surowcem do wytwarzania sztucznego miodu.

Nie zawiera białek, witamin, enzymów ani żadnych innych substancji, które sprawiają, że miód naturalny jest tak doceniany w lecznictwie tradycyjnym i medycynie konwencjonalnej.

Wartość odżywcza miodu sztucznego w 100 g:

  • 312 kcal
  • 22 g wody
  • nie mniej niż 73 g glukozy i fruktozy łącznie
  • nie więcej niż 5 g sacharozy

Produkty miodopodobne - fruktomiody i inne

Oprócz miodów sztucznych na rynku można spotkać różnego rodzaju produkty miodopodobne, takie jak ziołomiody i fruktomiody. Są one wytwarzane przez pszczoły, ale nie z naturalnie zebranego nektaru czy spadzi, tylko z syropów cukrowych mieszanych z sokami owocowymi, warzywnymi lub wyciągami z drzew iglastych.

Soki miesza się z cukrem do uzyskania roztworów nasyconych, a następnie wlewa do podkarmiaczek i umieszcza w ulach. Syropy te są zagęszczane przez pszczoły do konsystencji miodu, jednak nie są one zbliżone do składu miodu naturalnego. Popularne ziołomiody i fruktomiody to:

  • sosnowy
  • pokrzywowy
  • aloesowy
  • głogowy
  • jarzębinowy
  • malinowy

W czasach PRL-u w Polsce dostępne były różne produkty miodopochodne. Popularny był „miodowit” - mieszanina miodu wielokwiatowego z sokiem owocowym w proporcji 60:40 wzbogacany witaminą C. Próbowano także produkcji tzw. miodów leczniczych wytwarzanych przez pszczoły karmione syropem cukrowym z dodatkiem mleka, krwi lub choliny.

CZYTAJ TEŻ:

Sztuczny miód - jak go odróżnić od miodu naturalnego?

Miód sztuczny można bez problemu zidentyfikować z użyciem analiz chemicznych. Nie zawiera on dekstryn w przeciwieństwie do miodu naturalnego. W jego składzie znajduje się ponadto HMF (5-hydroksymetylofurfural) – aldehyd powstały przez usunięcie wody z cząsteczki cukru w wysokiej temperaturze.

Miód sztuczny kupiony w postaci płynnej nie krystalizuje. Natomiast miód naturalny (oprócz miodu akacjowego) zaczyna krystalizować już po kilku tygodniach przechowywania. Barwa sztucznego i naturalnego miodu jest podobna, jednak dla osób znających dobrze smak i aromat prawdziwego miodu rozróżnienie ich od siebie nie stanowi problemu. Miód sztuczny jest dużo uboższy w smaku i zapachu. Jego zapach jest mniej słodki i intensywny.

Wygląda też na rzadszy niż miód naturalny. Miód sztuczny jest klarowny, a naturalny nieco mętny za sprawą obecności w nim pyłku pszczelego. Dobrym wyznacznikiem pozwalającym na rozróżnienie miodu naturalnego i sztucznego jest cena. Sztuczny jest istotnie tańszy.

Producenci miodów sztucznych są zobowiązani do umieszczania informacji o syntetycznym pochodzeniu na głównej etykiecie. Zatem kupując miód w sklepie, łatwo zauważymy metodę jego produkcji, uważnie czytając etykiety.

Domowe metody pozwalające na odróżnienie od siebie miodu sztucznego i naturalnego to:

  • test rozpuszczalności w wodzie: miód naturalny wlewany do szklanki prosto ze słoika leje się nieprzerwanym strumieniem i osiada ciężko na dnie szklanki. Trudno lub wcale nie rozpuszcza się w wodzie. Miód sztuczny leje się przerywanym strumieniem i szybko rozpuszcza na dnie szklanki
  • test na ołówek: kroplę miodu należy nałożyć na rękę, a następnie dotknąć ją czubkiem miękkiego ołówka, np. 8B. Naturalny miód nie zmienia koloru. Sztuczny zabarwia się na szaro
  • test stożka: miód naturalny niezafałszowany wylewany strumieniem z łyżeczki na talerz tworzy stożek. Miód sztuczny może również tworzyć stożek, ale niższy i łatwo rozlewa się po talerzu. Wynika to z większej ilości wody w miodach sztucznych

Czytaj też:

Czy zdrowo się odżywiasz?
Pytanie 1 z 9
Ile jesz posiłków dziennie?
Zdjęcie
O autorze
Aleksandra Żyłowska-Mazgaj dietetyk
Aleksandra Żyłowska-Mharrab, dietetyk
Technolog żywności, dietetyk, edukator. Absolwentka Biotechnologii na Politechnice Gdańskiej i Usług żywieniowych na Akademii Morskiej. Zwolenniczka prostej, zdrowej kuchni i świadomych wyborów w codziennym odżywianiu. Do moich głównych zainteresowań należy budowanie trwałych zmian nawyków żywieniowych oraz indywidualne komponowanie diety zgodnie z potrzebami organizmu. Bo nie dla każdego to samo jest zdrowe! Uważam, że edukacja żywieniowa jest bardzo istotna, zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Koncentruję swoje działania na szerzeniu wiedzy o żywieniu, analizuję nowe wyniki badań, samodzielnie wnioskuję. Wyznaję zasadę, że dieta to styl życia, a nie ścisłe przestrzeganie posiłków z kartki. W zdrowym i świadomym odżywianiu zawsze jest miejsce na pyszne przyjemności.