Węgorz: wartość odżywcza i właściwości zdrowotne. Węgorz świeży a wędzony

Węgorz europejski jest doskonałym źródłem witaminy D, witaminy A oraz witaminy B12, a także fosforu i niacyny, nie znajdziemy w nim jednak dużej zawartości kwasu DHA. Przeczytaj, czy węgorz jest zdrowy, dowiedz się, jaka jest wartość odżywcza węgorza i czy lepiej spożywać węgorza wędzonego czy świeżego.

Spis treści

1. Węgorz: właściwości zdrowotne
2. Ryby - które warto jeść, a których unikać [WIDEO]
3. Węgorz - wartość odżywcza w 100 g produktu
4. Czy węgorz jest zdrowy?

Węgorz żyje w wodach rzek i jezior Europy Zachodniej i Środkowej, południowo-wschodniej i środkowej części Oceanu Atlantyckiego i mórz europejskich. Węgorze europejskie poławiane we wszystkich obszarach są zagrożone wyginięciem, a sposoby połowów tej ryby przyczyniają się do niszczenia środowiska naturalnego. Co więcej, dostępne w sprzedaży węgorze pochodzą z hodowli, warto jednak pamiętać, że hodowle te oparte są na poławianiu osobników młodocianych z ich naturalnego środowiska i tym samym przyczyniają się do zmniejszenia zasobów węgorza w naturalnym ekosystemie.

Węgorz: właściwości zdrowotne

Węgorz jest źródłem pełnowartościowego białka, można więc spożywać go jako zamiennik mięsa. Ryba zawiera aminokwasy egzogenne, których nasz organizm nie produkuje: treoninę (1,04 g/100 g), izoleucynę (1,09 g/100 g), walinę (1,21 g/100 g), leucynę (1,92 g/100 g) i lizynę (2,17 g/100 g).

Węgorz europejski należy do ryb bardzo tłustych - w 100 g świeżego mięsa zawiera 11,7 g tłuszczu, jeszcze większą zawartość tłuszczu znajdziemy w węgorzu wędzonym. Co więcej, węgorz zawiera znaczne pokłady cholesterolu i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Jednak więcej kwasów omega-3 znajdziemy m.in. w makreli czy łososiu.

>>Nie przegap

• Miruna: właściwości i wartości odżywcze
• Toksyny w rybach - sprawdź, które ryby nie trują
• Tilapia: wartości odżywcze i właściwości. Czy warto jeść tilapię?

Ryby - które warto jeść, a których unikać [WIDEO]

Węgorz europejski jest doskonałym źródłem witaminy D, witaminy A oraz witaminy B12 - 100 g mięsa węgorza pokrywa dzienne zapotrzebowanie osoby dorosłej na te witaminy w ponad 100%.

Witamina D bierze udział w procesach metabolicznych kości i uczestniczy w procesach immunologicznych, antykancerogennych i kardioprotekcyjnych. Ponadto witamina D jest wykorzystywana w leczeniu chorób układu krążenia, chorób skóry i depresji.

Witamina A ma silne właściwości antyoksydacyjne, uczestniczy zatem w ochronie organizmu przed wolnymi rodnikami. Odpowiada również za prawidłowe widzenie, rozwój komórek rozrodczych oraz prawidłowy stan skóry za sprawą biosyntezy melaniny i produkcji włókien kolagenowych. Ponadto witamina A hamuje rozwój nowotworów: jelita grubego, piersi i płuc.

Natomiast witamina B12 odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, bierze udział w syntezie nukleotydów i choliny. Uczestniczy w wytwarzaniu czerwonych krwinek w szpiku, metabolizmie białek, tłuszczu i węglowodanów, syntezie DNA i RNA. Witamina B12 uczestniczy także w przemianie kwasu foliowego do jego aktywnej formy: tetrahydrofolianu, który z kolei ma wpływ na utrzymanie stabilności genów człowieka.

Węgorz stanowi również dość dobre źródło niacyny, która jest składnikiem koenzymów, działających jako przenośniki elektrolitów i odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie mózgu i obwodowego układu nerwowego oraz bierze udział w syntezie hormonów płciowych. Co więcej, węgorz to dobre źródło fosforu, pierwiastka uczestniczącego w mineralizacji kości i zębów, przewodzeniu bodźców nerwowych i przemianach energetycznych. Warto dodać, że w węgorzu, w porównaniu z innymi rybami, znajdziemy małe pokłady selenu.

Węgorz - wartość odżywcza w 100 g produktu

Źródło: USDA National Nutrient Database for Standard Reference, Normy Żywienia, Nowelizacja IŻŻ, 2012

Czy węgorz jest zdrowy?

Węgorz europejski jest bardzo zanieczyszczony związkami rtęci, dlatego zaleca się wyeliminowanie tej ryby z diety kobiet w ciąży, matek karmiących oraz małych dzieci. Związki rtęci są niebezpieczne dla płodu. Przenikają barierę krew-łożysko, przyczyniając się do uszkodzeń mózgu już w okresie płodowym. Co więcej, związki rtęci przenikają do mleka matek karmiących. Niemowlęta mają dużą zdolność do kumulowania rtęci w krwinkach i mózgu, co skutkuje uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego.