Nadczynność przytarczyc - dieta w nadczynności przytarczyc

2019-04-30 10:06

Dieta w nadczynności przytarczyc to dieta, która zakłada odpowiednie spożycie fosforu, wapnia i witaminy D. Nadczynność przytarczyc to bowiem sytuacja, gdy przytarczyce produkują za dużo hormonu zwanego parathormonem, który wraz z kalcytoniną – hormonem wydzielanym przez tarczycę i witaminą D3 ma zasadniczy wpływ na regulację poziomu tego pierwiastka: pobieranie wapnia z pożywienia, magazynowanie i ewentualne wydalanie.

NADCZYNNOŚĆ PRZYTARCZYC - dieta w nadczynności przytarczyc
Autor: thinkstockphotos.com

Spis treści

  1. Dieta w nadczynności przytarczyc

Dieta w nadczynności przytarczyc to dieta, która zakłada odpowiednie spożycie fosforu, wapnia i witaminy D. Nadczynność przytarczyc to bowiem sytuacja, gdy nieprawidłowo działające gruczoły wydzielania wewnętrznego – przytarczyce – niejako nadmiarowo wykonują swoją funkcję – produkują za dużo hormonu zwanego parathormonem (w skrócie PTH), który wraz z kalcytoniną – hormonem wydzielanym przez tarczycę i witaminą D3 - ma zasadniczy wpływ na regulację poziomu tego pierwiastka: pobieranie wapnia z pożywienia, magazynowanie i ewentualne wydalanie.

PTH powoduje wzmożone wchłanianie związków wapnia ze spożytego pokarmu, hamuje wydalanie go przez nerki z moczem i powoduje uwalnianie z kości, które są jego największym składem. Nadczynność przytarczyc oznacza nadprodukcję parathormonu, a ten z kolei podniesienie się poziomu stężenia wapnia we krwi, czyli hiperkalcemię.

Dieta w nadczynności przytarczyc

W nadczynności przytarczyc dochodzi do odwapnienia kości, wzrostu stężenia wapnia i fosforanów w osoczu. Słabo rozpuszczalne sole wapniowe, tworząc już przy małych stężeniach w moczu roztwory nasycone, są przyczyną rozwoju kamicy nerkowej. W związku z tym:

  • należy ograniczyć spożycie fosforu do 800–1000 mg/dobę. Można to osiągnąć przede wszystkim przez ograniczenie spożycia białka w diecie, ponieważ 1 g białka dostarcza około 12–16 mg fosforu

Tabela produktów bogatych w fosfor, które należy ograniczyć:

    Produkty mleczne mleko, sery żółte i topione, lody, jogurty
    Mięso i ryby podroby (wątróbka, nerki), drobne ryby zjadane z ościami
    Warzywa warzywa strączkowe (fasola, groch, soja)
    Produkty zbożowe produkty z pełnego ziarna (kasza, pieczywo razowe)
    Inne jaja, orzechy, migdały, czekolada, pestki słonecznika, mak, grzyby, sezam
    • ważne jest uzupełnianie niedoborów witaminy D. Witaminę D można znaleźć przede wszystkim w rybach morskich, wątrobie i  olejach roślinnych
    • trzeba też pić dużo wody, by zapobiec powstawaniu kamieni nerkowych.
    • polecane jest również zwiększenie aktywności fizycznej, aby utrzymać stopień mineralizacji kości

    Aby takie postępowanie było skuteczne, niezbędna jest współpraca z dietetykiem przeszkolonym w zakresie chorób nerek.