Nie jadł przez rok, lekarze byli w szoku. Mężczyzna schudł ponad 120 kg
Chociaż tzw. posty przerywane oraz różnego typu głodówki mają obecnie swoich zwolenników i przeciwników, mało kto wie, ile czasu trwała rekordowo długa głodówka. I, podkreślmy to, była to głodówka pod kontrolą medyków. I – podkreślmy też to – absolutnie nie należy tego próbować w domu. Oto, dlaczego nie można zbyt długo głodować i dlaczego jeden mężczyzna został rekordzistą w tej dziedzinie.
Ważył 206 kg, gdy zgłosił się do szpitala
Szkot Angus Barbieri miał 27 lat, gdy zgłosił się do Maryfield Hospital w Dundee. Mężczyzna, który zmagał się z otyłością, szukał pomocy medyków, w redukcji ekstremalnej masy ciała. W placówce znalazł nie tylko pomoc, ale też... dzięki temu trafił do Księgi Rekordów Guinessa. Ale o tym później.
Angus był synem restauratora z Tayport, choć może restaurator to za dużo powiedziane, gdyż Barbieri senior sprzedawał popularne fish and chips.
Smażone, wysokokaloryczne jedzenie przypadło do gustu potomkowi właściciela lokalu. Angus więc nie tylko pomagał, ale i żywił się w tym przybytku, osiągając wagę 206 kg. Bezskutecznie próbował schudnąć, dlatego poprosił lekarzy o pomoc.
6 chorób, które prowadzą do otyłości. Poznaj ich typowe objawy
Ile trwał najdłuższy post świata?
Na początku – choć nie bez wahania – zaproponowano młodemu mężczyźnie post, przez – bagatela – 40 dni. Zarazem brano pod uwagę potencjalne negatywne skutki postu, w związku z czym podchodzono ostrożnie do pomysłu i uwzględniano wcześniejsze zakończenie postu.
Mężczyzna pościł pod opieką personelu szpitala, a następnie został zwolniony do domu, z zaleceniem odbywania wizyt kontrolnych.
Mężczyzna chciał ważyć 82 kilogramy, lecz lekarze byli sceptyczni i zalecali wcześniejsze zakończenie postu. Pacjent jednak uparł się, że będzie kontynuować głodówkę, z opieką medyczną lub bez tej opieki, dlatego lekarze zdecydowali się jednak na pełnienie kurateli.
Angus Barbieri i rekordowo długi post
Co ważne, chociaż mężczyzna nie spożywał posiłków, to cały czas miał suplementowane minerały m.in. sód i potas oraz witaminy, ponadto uzupełniał stale płyny. Pił wodę, ale też herbatę i kawę, z czasem wzbogacane o niewielkie ilości mleka i cukru.
Ku zaskoczeniu lekarzy, długotrwała głodówka nie miała negatywnego wpływu na zdrowie pacjenta, choć miał niski poziom glukozy we krwi i sygnalizował osłabienie.
Nawet w domu udało się kontynuuować głodówkę i nie sięgać po kuszące (i tuczące) przekąski. Żeby unikać pokus, Angus Barbieri przestał pracować w rodzinnym lokalu gastronomicznym. Tymczasem jego organizm „żywił się” zgromadzonymi wcześniej zapasami tkanki tłuszczowej.
Angus Barbieri pobił rekord życia bez jedzenia
11 lipca 1966 – po 382 dniach, - post uznano za zakończony. Do tego czasu Angus schudł do wymarzonej wagi 82 kg. Z czasem zaczął wzbogacać menu o kolejne posiłki, ale stale kontrolował wagę.
5 lat po zakończeniu nietypowej terapii, pacjent ważył 88 kg i tę wagę utrzymywał. Ożenił się, doczekał dwóch synów. Umarł w 1990 roku, mając 51 lat.
Dostępne dane, jeśli chodzi o wskazanie przyczyny zgonu, są skąpe, ale według dostępnych informacji, przyczyną jego zgonu mogło być krwawienie z żołądka oraz otyłość.
Niektóre źródła sugerują, że Angus Barbieri przed śmiercią odzyskał część utraconej wagi, co mogło przyczynić się do jego problemów zdrowotnych.
Zmarł natomiast ponad dwie dekady po zakończeniu rekordowego postu, więc ten fakt odrzuca się raczej z listy potencjalnych przyczyn zgonu.
Rezultat – rok i 17 dni postu – zapisano w Księdze Rekordów Guinnessa, po czym... zrezygnowano z tej kategorii, żeby nie motywować innych do bicia podobnych rekordów, które mogą zagrażać zdrowiu i życiu.
Dlaczego nie należy za długo pościć?
Długi post, szczególnie taki trwający wiele dni lub tygodni, może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia, zwłaszcza jeśli nie jest prowadzony pod ścisłą kontrolą medyczną. Jakie są możliwe negatywne skutki zbyt długiego postu?
- Niedobory składników odżywczych - długotrwały brak jedzenia może prowadzić do poważnych niedoborów witamin i minerałów, zwłaszcza potasu, sodu, magnezu, witamin z grupy B i witaminy C.
- Może to powodować osłabienie, zaburzenia pracy serca, skurcze mięśni, problemy neurologiczne i anemia.
- Problemy neurologiczne i psychiczne - przy bardzo niskim poziomie glukozy mózg nie działa prawidłowo.
- Może dojść do tzw. mgły mózgowej, drażliwości, problemów z koncentracją, a nawet depresji.
- Zaburzenia rytmu serca i ryzyko nagłej śmierci
- Niedobory elektrolitów (szczególnie potasu i magnezu) mogą prowadzić do groźnych arytmii serca.
- W ekstremalnych przypadkach głodówka grozi nawet nagłym zatrzymaniem krążenia.
- Spowolnienie metabolizmu - organizm broni się przed utratą energii, spowalniając podstawowe procesy metaboliczne.
- Po zakończeniu postu może dojść do efektu „jojo” i szybkiego przyrostu masy ciała.
- Utrata masy mięśniowej - w czasie długiego postu organizm zaczyna rozkładać własne białka (czyli mięśnie), żeby uzyskać energię. Skutkuje to osłabieniem i pogorszeniem sprawności fizycznej.
- Odwodnienie i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. Jeśli nie dba się o odpowiednie nawodnienie i elektrolity, może dojść do odwodnienia, osłabienia, zawrotów głowy i zaburzeń świadomości.
- Zespół realimentacyjny (po zakończeniu postu) - gdy po długim poście nagle wraca się do normalnego jedzenia, może dojść do bardzo niebezpiecznego przesunięcia elektrolitów i wody do wnętrza komórek. Jest to stan zagrożenia życia — może powodować niewydolność serca, obrzęki, drgawki.
