Turysto pamiętaj o Rawennie

Polacy kochają Włochy. Jednak rzadko, kiedy odwiedzają to stare i pełne zabytków miasto. Wielka szkoda.

Dzięki pontyfikatowi Papieża Polaka ogromna ilość rodaków zobaczyła Rzym i Watykan. Od lat wiele biur turystycznych latem organizuje pobyty na adriatyckich i śródziemnomorskich plażach, a zimą białe szaleństwa w Alpach. Tak zwane objazdówki mają swoje utarte szlaki czyli Wenecja, kilka godzin we Florencji i Rzym. Ci, którzy zapuszczają się dalej na południe, składają hołd poległym pod Monte Cassino, rzut oka na Neapol, przechadzka po niezwykle fascynujących Pompejach, czasem Capri i Sycylia.

Kolebka sztuki bizantyjskiej

Rawenna ciągle jednak jest traktowana po macoszemu. Niesłusznie, bo miasto znane jest na całym świecie z bardzo cennych arcydzieł sztuki bizantyjskiej, a wspaniałe mozaiki można znaleźć we wszystkich podręcznikach historii sztuki tego okresu. Rawenna stała się ważnym ośrodkiem już w 49 roku p.n.e., kiedy Cezar tam właśnie jednoczył swoje wojska, aby przekroczyć Rubikon. Kiedy Cesarz Konstantyn przeniósł siedzibę z Rzymu do Bizancjum, nastąpił rozwój sztuki mozaiki,wspaniałej, bogato złoconej. Szczyt przepychu i bogactwa, ale i początek upadku przypada na rok 402 n.e., kiedy miasto staje się stolicą Zachodniego Imperium Rzymskiego. Dlatego warto przy okazji wyjazdu na Półwysep Apeniński zboczyć z autostrady i zatrzymać się w tym pięknym mieście.

To musisz zobaczyć:

Mauzoleum Gali Placidii (Mausoleo di Galla Placidia):
Galla Placidia to córka Wielkiego Cesarza Wschodniego Teodozjusza. Miała niezwykle burzliwe życie: została pojmana przez Gotów, poślubiła swego porywacza Ataulfa, towarzyszyła mu w bitwach, wspólnie też rządzili w królestwie Gotów. Gdy zamordowano jej męża, została zmuszona do poślubienia rzymskiego generała. Kiedy ich syn został cesarzem, przejęła władzę Cesarstwa Zachodniego jako regentka.
Mimo że we wnętrzu znajduje się tzw. sarkofag Galli, mało prawdopodobne, aby spoczywały tam jej szczątki. Jednak całość ozdobiona jest wspaniałymi mozaikami, najstarszymi i najpełniejszymi z cyklu raweńskiego. Można podziwiać tu m.in. słynną mozaikę Dobrego Pasterza i Złoty Krzyż na niebie usłanym gwiazdami.

Nowa Bazylika św. Apolinarego (San Apolinare Nuovo):
Bazylika zbudowana zgodnie z rytuałem ariańskim przez Teodoryka, króla Gotów w pierwszym ćwierćwieczu VI w. Wnętrze jest harmonijne i proste- trzy nawy oddzielone dwunastoma kolumnami. Jak w każdej raweńskiej bazylice ozdobione przepięknymi, bogatymi mozaikami. Tu pokrywają całą długość nawy głównej. Przedstawiają procesję męczenników, inne przywołują dawną Rawennę.

Baptysterium Neoniańskie (Battistero Neoniano):
To najstarszy istniejący zabytek raweński, prawdopodobnie nadbudowa łaźni rzymskiej, na której biskup Orso (żył w IV w) kazał wznieść Baptysterium dla swojej wielkiej Bazyliki (zburzonej w 1734). Tu dokonywano złożonego rytuału chrztu. Wierni rozbierali sie, myli i byli namaszczani olejami. Po tych zabiegach następował chrzest- trzykrotne zanurzenie w wannie, poprzedzone wyrzeczeniem się szatana.

Muzeum Arcybiskupa (Museo Arcivescovile)
Znajdują się tu cenne zbiory papirusów, pergaminów oraz ważnych dokumentów dla historii miasta. A także wspaniałe mozaiki ze słynną Matką Boską Modlącą się.
Jednak najważniejsze dzieło to tron z kości słoniowej arcybiskupa z VI w. Jak wynika z napisu umieszczonego na tronie, jest to prawdopodobnie dar od Cesarza Justyniana.

Bazylika Św. Wita (Basilica San Vitale)
Budowę rozpoczął w 525 r.cesarz rzymski Teodoryk, ukończona została w 548 r. Mówi się, że bogaty “sponsor”, złotnik przeznaczył na jej budowę 26.000 sztab złota. Ten niezwykle ciekawy obiekt architektoniczny (osmiokątna kopuła) to typowa budowla dla obrządku wschodniego, we wnętrzu mozaiki m.in. przedstawienia Cesarza Justyniana i Cesarzowej Teodory.

Godziny otwarcia wszystkich obiektów (od 15 marca do 30 wrzesnia): 9.00- 19.00
Ceny biletów: 8,50 euro, ulgowy 7,50

Warto zwiedzić też: Pałac i Mauzoleum Teodoryka, Kościól Św. Franciszka, Grób Dantego.

Szczegółowe informacje (także te o współczesnej Rawennie) znajdziesz na stronie miasta, w zakładkach turismo i cultura. Do wyboru jest też angielska wersja językowa.