5 najbardziej niebezpiecznych sportów świata
Sporty wysokiego ryzyka po prostu nie są dla wszystkich. Ale niektórzy po prostu nie umieją żyć bez adrenaliny. Oto, co mogą zrobić.

Spis treści
Volcano boarding
Volcano boarding, czyli zjazd na desce z wulkanu. Zjazdy te przyciągają tysiące entuzjastów. Organizowane są na przykład w Nikaragui na wulkanie Cerro Negro, który ma 165 lat, a ostatni raz wybuchł w 1999 roku. Deska do zjazdu skonstruowana jest w prosty sposób z drewnianej sklejki i laminatu oraz linki z uchwytem.
Wulkaniczni rajdowcy najpierw wspinają się na wulkan ze sprzętem. Wskakują w kombinezony, wkładają gogle i maseczki i zjeżdżają po ciepłym wulkanicznym pyle z wysokości 700 m n.p.m. z prędkością do 50 mil na godzinę (80 km/h). Zawrotna prędkość, zapach siarki, czarny piach wciskający się w każdą szczelinę - prawdziwie diabelski sport!
BASE jumping
Tak, masz spadochron, i... to wszystko. Słowo BASE pochodzi od pierwszych liter w angielskich słowach: building, antenna, span, earth (budynek, antena, przęsło, ziemia), ale skoczyć można ze wszystkiego, co jest bardzo wysokie: wieżowiec, most, maszty i wieże nadawcze, górskie urwiska, klify... Skaczesz i spadasz. Spadochron otwierasz, gdy jesteś blisko ziemi. Zawsze może coś nie zadziałać.
Głównymi czynnikami ryzyka są:
- krótki czas, jaki skoczek ma na otwarcie spadochronu i to, że base jumper ma tylko jeden spadochron - ze względu na krótki lot, spadochron zapasowy jest... zbędny
- mała odległość od obiektu, z którego się skacze, i spore ryzyko, że się w niego uderzy
- lądowanie, które z reguły odbywa się na małej powierzchni...
W 2013 roku Rosjanin ustanowił rekord w takim skoku z najwyższej wysokości. Skoczył z Mount Everestu z wysokości 7220 m n.p.m. (szczyt góry to 8848 m n.p.m.). Poczynając od 1981 do 2019 roku, zginęło co najmniej 162 skoczków uprawiających ten sport.
Train surfing
Także: tram surfing. To jazda na zewnątrz rozpędzonego pociągu lub tramwaju. I wygląda dokładnie tak, jak na filmach akcji. Nie dziwi więc fakt, że to działalność nielegalna w wielu krajach, jak również, nie da się ukryć, wysoce śmiertelna.
Choć jazda na dachu pociągu była od dawna dość popularną w południowej Afryce, Indiach i Indonezji formą podróżowania, była podyktowana warunkami ekonomicznymi pasażerów i brakiem miejsc w pociągach. Jako rozrywka ekstremalna zaczęła zdobywać popularność w 2005 roku w Niemczech. Można siedzieć, stać, biegać, zwisać z boku pociągu, skakać z platformy na platformę. Tylko dla osób nieprzywiązanych mocno do życia.
Skydiving
Czyli podniebne nurkowanie. Polega na wyskoczeniu z samolotu na dużej wysokości (najczęściej jest to 4000 m), a następnie, podczas swobodnego lotu, wykonywaniu różnego rodzaju figur akrobatycznych samodzielnie lub w grupie. Bardzo często stosuje się pozycje, które dodatkowo zwiększają prędkość lotu. W niektórych wypadkach może ona dochodzić nawet do 300 km/h!
Gdy popularność tego sportu wzrosła, zaczęto wyróżniać kilka rodzajów skydivingu:
- relative work - to podniebne akrobacje w grupie
- freefly z figurami akrobatycznymi wykonywanymi solo
- skysurfing - akrobacje w powietrzu na desce
- speed skydiving dla amatorów szybkiego spadania
- wingsuit skydiving - to latanie w specjalnym kombinezonie, którego celem jest wydłużenie czasu wolnego spadania bez otwartej czaszy spadochronu.
Creeking
To dla tych, którym mało raftingu (spływy rwącą rzeką, przy użyciu różnych rodzajów tratw, łodzi, pontonów). Tu spływa się specjalnym kajakiem lub czółnem (canoe) po górskim rwącym i wąskim nurcie (white water). Można się poobijać.