Slackline, czyli sztuka balansowania na taśmie

Slackline, czyli dosłownie „luźna taśma”, to dyscyplina sportowa, która zyskuje coraz większą popularność. Slacklinerzy balansują na taśmie zawieszonej na dowolnej wysokości, robiąc przy tym efektowne akrobacje. Brzmi skomplikowanie? Tylko w teorii, bo slackline może uprawiać każdy, nawet dzieci!

Spis treści

1. Jak narodził się slackline?
2. Zalety i efekty slackline
3. Slackline a spacerowanie po linie
4. Dla kogo slackline?
5. Jak zacząć uprawiać slackline?
6. Cena sprzętu do slackline

Slackline - niektórzy nazywają to sztuką, inni sportem. Tylko od nas zależy, w jakim celu chcemy uprawiać slackline – może być traktowany jako sposób na wzmocnienie mięśni, również tych głębokich, bo przejście po zawieszonej między dwoma stałymi punktami po taśmie wymaga sporej sprawności i stanowi świetny trening całego ciała. Jednak zapaleni amatorzy slackline szkolą się w wykonywaniu widowiskowych sztuczek i tricków, które budzą duże zainteresowanie postronnych obserwatorów.

Jak narodził się slackline?

Kolebką slackline są Stany Zjednoczone. To tu na początku lat 80. XX wieku Adam Grosowsky i Jeff Ellington zaczęli chodzić po łańcuchach okalających parking, następnie zamienili je na liny wspinaczkowe, a ostatecznie – na popularne dziś taśmy.

Do Polski slackline trafił około 2006 roku. Do wzrostu jego popularności przyczyniły się organizowane w różnych miastach zawody slackerów oraz publiczne pokazy ich umiejętności. Choć w naszym kraju dyscyplina ta jest jeszcze bardzo młoda, z dnia na dzień przybywa chętnych chcących nauczyć się balansowania na taśmie.

Wyróżnia się trzy podstawowe odmiany slackline:

• trickline – taśmę o długości kilku-kilkunastu metrów zawiesza się na wysokości kilkudziesięciu centymetrów. Jest to akrobatyczna odmiana slackline – mocno naciągnięta taśma charakteryzuje się dużą sprężystością, dzięki czemu można wybić się na niej nawet na wysokość 2 metrów. Tricklinerzy wykonują rozmaite ewolucje: salta, śruby czy tzw. „bounce”, czyli odbijanie się od taśmy poszczególnymi częściami ciała oraz balansowanie na obu lub jednej ręce.
• longline – taśma o długości od kilkudziesięciu do nawet 150 metrów pozwala na przemierzanie długich dystansów. Wbrew pozorom, jest to odmiana równie trudna co trickline, ponieważ wahania taśmy w pionie i poziomie są bardzo duże i trudno utrzymać równowagę. Obecny rekord świata w długości dystansu pokonanego na longline wynosi 384 m!
• highline – najbardziej mrożąca krew w żyłach odmiana slackline. Taśma zawieszona jest nawet do kilkudziesięciu metrów ponad ziemią. Highline wymaga umiejętności alpinistycznych i, z uwagi na ryzyko upadku z dużej wysokości, dodatkowej asekuracji w postaci linek zabezpieczających. Jest to najbardziej widowiskowa odmiana slackline.

Zalety i efekty slackline

Slackline ma wiele zalet, z których najważniejsze to:

• ćwiczenie równowagi - balansowanie na chwiejącej się taśmie doskonale rozwija zmysł równowagi. Początkowo możesz czuć się niepewnie, ale regularne treningi spowodują, że twoje półkule mózgowe będą lepiej współpracować. To właśnie ich współdziałanie pomoże ci utrzymać równowagę i nie spaść z taśmy podczas spaceru;

Czytaj też: 6 ćwiczeń na równowagę

• doskonały trening mięśni - slackline angażuje do pracy wszystkie mięśnie ciała. Chodzenie po taśmie wzmacnia szczególnie nogi, mięśnie przykręgosłupowe i całą obręcz barkową;
• sposób na odreagowanie stresu - slackline przynosi nie tylko korzyści fizyczne, ale także mentalne. Doświadczeni slackerzy podkreślają, że nie ma lepszego sposobu na relaks. Podczas treningu skupiasz się jedynie na zachowaniu równowagi, a to pozwala na oderwanie się myślami od codziennych problemów i zmniejszenie poziomu stresu. Uczysz się również kontrolować strach i radzić sobie z własnymi ograniczeniami. Po przejściu całej długości taśmy będziesz odczuwać nie tylko satysfakcję, lecz także uwierzysz, że stać cię na naprawdę dużo.

Dla kogo slackline?

Pozornie slackline wydaje się dyscypliną skierowaną do małej grupy wielbicieli sportów ekstremalnych. Ale to mylne wrażenie. Każdy, niezależnie od wieku i stopnia sprawności fizycznej, może spróbować swoich sił w chodzeniu po taśmie. Slackline mogą uczyć się nawet kilkuletnie dzieci – jest to dla nich nie tylko dobre ćwiczenie fizyczne, ale także świetna zabawa. Dorośli również mogą mieć dużo frajdy z nauki tej trudnej sztuki, która przy okazji poprawia sprawność i koordynację ruchową.

Slackline wymaga przełamywania wewnętrznych barier w postaci lęku przed wysokością i możliwym upadkiem. Pierwsze kroki na taśmie z reguły są bardzo niepewne, a z tyłu głowy najczęściej pojawia się myśl „nie, to niemożliwe, nie zrobię tego!”. Doświadczeni instruktorzy znają jednak skuteczne sposoby na oswojenie się z nową sytuacją, dlatego warto rozpocząć naukę chodzenia po taśmie pod okiem profesjonalisty.

Czytaj też: Trekking (chodzenie po górach) - jakie ma zalety i jak zacząć?

Jak zacząć uprawiać slackline?

Dziś już niemal w każdym z większych miast Polski działają nieformalne grupy zrzeszające wielbicieli tej dyscypliny. Wiele grup ma swoje profile na Facebooku, dlatego warto na początek poszukać informacji w sieci. Wystarczy skontaktować się z przedstawicielami danej społeczności i zapytać o możliwość szkolenia. Coraz częściej też w poszczególnych miastach, przy okazji rozmaitych wydarzeń kulturalnych, organizowane są bezpłatne szkolenia slackline. Na niektóre z nich trzeba wcześniej się zarejestrować, wypełniając i wysyłając do organizatorów specjalny formularz zgłoszenia. Informacje o szkoleniach można śledzić na profilach grup slackerów, np. Slackline Lublin lub warszawskie DwaDrzewa.