Zorbing, czyli ekstremalna zabawa z kulą sferyczną

Zorbing dostarczy ci niesamowitych wrażeń i skutecznie podniesie poziom adrenaliny. Staczanie się po pochyłym stoku w przezroczystej kuli to prawdziwy sprawdzian wytrzymałości - zwłaszcza, jeśli uczestnik decyduje się na ekstremalny zjazd bez zabezpieczeń. Sprawdź, na czym polega zorbing i jak wyglądają jego poszczególne odmiany.

Spis treści

1. Zorbing - na czym polega?
2. Zorbing - jak wygląda w praktyce?
3. Zorbing - jaka jest cena?
4. Zorbing ekstremalny
5. Zorbing - dla kogo?

Zorbing to stosunkowo młody sport - został wymyślony w 1994 roku, a jego autorami są dwaj Nowozelandczycy: Dwane van der Sluis i Andrew Akers. To oni opatentowali przezroczystą kulę do staczania się po zboczach i nazwali ją "zorb". Zorbing bardzo szybko stał się popularny nie tylko w Nowej Zelandii, ale także w Australii, USA i Europie. Również w Polsce nie brakuje amatorów tego sportu. Aby go spróbować, nie trzeba specjalnych umiejętności ani doświadczenia - niemal każdy, niezależnie od wieku i sprawności fizycznej, może odbyć szaloną przejażdżkę w kuli sferycznej.

Zorbing - na czym polega?

Zorbing polega na wejściu do specjalnej, przezroczystej kuli i staczaniu się w niej po łagodnym zboczu, np. trawiastym pagórku. Kula wykonana jest z wytrzymałego, elastycznego plastiku. Składa się z dwóch warstw: kuli zewnętrznej o średnicy ok. 3 metrów, a także wewnętrznej, której średnica wynosi ok. 2 metrów. Obie warstwy połączone są za pomocą setek nylonowych sznurków. Przestrzeń między wewnętrzną i zewnętrzną kulą wypełniona jest powietrzem, dzięki czemu podczas staczania się z góry nie odczuwa się wstrząsów.

Zorbing - jak wygląda w praktyce?

Najlepsze tereny do uprawiania zorbingu to płaskie trawniki lub łagodne stoki, na których nie ma żadnych przeszkód w postaci drzew, ostrych kamieni itp. Niekiedy można spotkać się ze specjalnie wybudowanymi rampami lub parkami do zorbingu, gdzie znajdują się gotowe trasy w postaci wyżłobionych torów. Dzięki nim opanowanie toczącej się kuli jest znacznie prostsze.

Typowa kula może pomieścić od jednej do dwóch osób. Zaleca się, aby osoby biorące udział w zorbingu były ubrane w luźne, niekrępujące ruchów stroje i przed wejściem do kuli pozbyły się wszelkich ostrych, twardych przedmiotów (klucze, pierścionki, łańcuszki itp.). Następnie uczestnik wskakuje do wnętrza zorbu przez szeroki na 60 cm rękaw. Jeśli powierzchnia jest płaska, osoba uczestnicząca w zabawie nie jest przypinana do ścian zorbu i wprawia kulę w ruch poruszając się w niej jak chomik w kołowrotku. Jeśli uczestnik decyduje się na stoczenie się z pagórka, musi być lepiej zabezpieczony. Jego ręce i nogi przymocowuje się do elastycznych ścianek za pomocą specjalnych pasów. Podczas staczania się uczestnik jest cały czas "przyklejony" do wnętrza kuli i wiruje razem z nią.

Czytaj też: Trening na plaży - ćwiczenia na piasku, które pomogą ci schudnąć

Zorbing ekstremalny

Zorbing doczekał się kilku ekstremalnych odmian. Jedną z nich jest hydro zorbing, który polega na staczaniu się po stoku w kuli, której wnętrze wypełnione jest wodą. Woda daje większy poślizg i dzięki temu uczestnik nie obija się o ścianki, lecz się po nich ślizga.

Dużej dawki adrenaliny może dostarczyć zorbing na stromych zboczach, w którym szybkość kręcenia się kuli jest dużo większa. Długość takiego toru może mieć nawet 150 metrów. Zjazd można jeszcze bardziej utrudnić rezygnując z zabezpieczeń. Taka forma zorbingu należy do najbardziej ekstremalnych i wymaga dużej koordynacji, ponieważ od ruchów uczestnika zależy, z jaką szybkością i w jakim kierunku potoczy się kula.

Innym pomysłem na urozmaicenie zabawy jest zorbing grupowy, w którym jedna lub dwie osoby przebywają wewnątrz kuli, natomiast reszta uczestników ucieka przed pędzącym zorbem. Jeśli zorb znajdzie się za blisko uciekiniera, trzeba szybko położyć się płasko na ziemi i... pozwolić się "zgnieść" staczającej się kuli. Wbrew pozorom, ten zwariowany wariant zorbingu jest bezpieczny i stanowi świetny sposób na spędzenie czasu ze znajomymi.

Zorbing - dla kogo?

Większość osób, nawet jeśli regularnie nie uprawia żadnych sportów, nie powinna mieć problemów z poruszaniem się w zorbie na płaskiej powierzchni. Większe wyzwanie stanowi staczanie się po zboczu, gdy uczestnik bardzo szybko wiruje razem z kulą. Trzeba być wytrzymałym na szybkie zmiany położenia, dlatego osoby, które mają problemy z błędnikiem lub z utrzymaniem równowagi nie powinny próbować zorbingu.

Zorbing ma również kilka innych ograniczeń. Ze względu na bezpieczeństwo, w zabawie mogą brać udział osoby, których wzrost mieści się w przedziale 140-180 cm, a waga nie przekracza 130 kg. Trzeba mieć też minimum 17 lat. Dla dzieci dedykowany jest zorbing na wodzie, który polega na poruszaniu się w kuli po jeziorze lub basenie.