Skład chemiczny wody mineralnej, czyli co zawiera dobra woda

Przy wyborze wody najważniejsze jest zapoznanie się z jej składem chemicznym umieszczonym na etykiecie. Na podstawie ilości zawartych w wodzie kationów i anionów poszczególnych związków chemicznych (magnezu, wapnia, wodorowęglanów, sodu i siarczanów) dobieramy taką, która najbardziej odpowiada naszym potrzebom. Aby woda nie straciła swoich właściwości, należy ją odpowiednio przechowywać.

Powszechnie mówi się, że woda niegazowana jest znacznie zdrowsza od gazowanej. Jednak to mit i jeśli lubisz wodę z bąbelkami, wcale nie musisz z niej rezygnować! Dwutlenek węgla w wodach nie jest tak niekorzystny, jak zwykło się uważać. Przede wszystkim blokuje rozwój bakterii i pozwala dłużej zachować jej świeżość. Najlepiej jest pić wody naturalnie gazowane (wówczas etykieta informuje o naturalnej zawartości CO2). Wody z bąbelkami lepiej gaszą pragnienie ze względu na swój lekko kwaskowaty smak. Ponadto wzmagają apetyt i ułatwiają trawienie. Powinny ich jednak unikać osoby z chorobą wrzodową i nadkwasotą. Wody gazowane nie są również wskazane przy niewydolności układu oddechowego i krążenia.

Jak przechowywać wody butelkowe?

Wody butelkowane trzymaj w miejscu ciemnym i chłodnym. Wtedy zachowają pełnię swoich właściwości. Zapomnij o piciu prosto z butelki (chyba że jest to mała butelka z dzióbkiem), bo do wody trafia wówczas wiele bakterii.

Co można wyczytać z etykiety wody butelkowanej - odpowiada Tadeusz Wojtaszek

Przy wyborze wody nie należy kierować się reklamą. Najważniejsze jest zapoznanie się z podanym na etykiecie składem chemicznym wody. Wyszczególnione są tam aniony i kationy, czyli składniki mineralne rozpuszczalne w wodzie. Oprócz magnezu i wapnia duże znaczenie dla organizmu człowieka mają wodorowęglany. Alkalizują one kwasy żołądkowe i są dobre dla osób cierpiących na nadkwasotę. Mają także korzystne działanie w początkowych stadiach cukrzycy – obniżają zawartość cukru we krwi i moczu.

Wodorowęglany w wodzie

Wód zawierających znaczne ilości wodorowęglanów (powyżej 600 mg/l) nie powinny pić w dużych ilościach osoby mające niedokwasotę, a ponad 2000 mg/l – ludzie zdrowi, bo to może zaburzyć ich procesy trawienne.

Siarczany w wodzie

Bardzo dobre działanie wykazują także siarczany, gdy ich zawartość wynosi co najmniej 250 mg/l. Wpływają one pozytywnie na przemianę materii, zwiększają wydzielanie żółci. Przy poziomie powyżej 600 mg/l mogą niekiedy powodować biegunki.

Sód w wodzie

Kontrowersyjnym składnikiem wód jest sód. Występuje on w wielu wodach mineralnych w ilościach powyżej minimalnej wymaganej – 200 mg/l. Zapobiega odwodnieniu organizmu i utrzymuje równowagę kwasowo-zasadową. Jego brak w organizmie powoduje osłabienie i zaburzenia trawienne. Problem jednak w tym, że spożywamy go w nadmiernej ilości. Ale nie jest temu absolutnie winna woda, lecz inne produkty spożywcze.

Potas w wodzie

Natomiast nie ma co szukać w wodach potasu, który istotnie jest bardzo potrzebny organizmowi, zwłaszcza do prawidłowego funkcjonowania serca. Jednak żadna woda nie dostarczy odpowiedniej ilości tego pierwiastka.

miesięcznik "Zdrowie"