Tajski boks – historia, technika i efekty trenowania muay thai

Tajski boks (muay thai) nazywany jest „sztuką ośmiu kończyn”, ponieważ w tym sporcie walki ciosy zadaje się pięściami, kolanami, za pomocą goleni oraz łokci. Pojedynek w boksie tajskim wygląda bardzo widowiskowo, ale i brutalnie – zawodnicy uderzają z pełną siłą, a ich celem jest jak najszybszy nokaut przeciwnika. Dowiedz się, na czym polega technika muay thai i komu polecany jest ten sport walki.

Spis treści

1. Tajski boks (muay thai) – historia
2. Tajski boks (muay thai) współcześnie
3. Tajski boks (muay thai) – technika
4. Tajski boks (muay thai) – efekty trenowania

Tajski boks (muay thai) uznaje się za jeden z najbardziej brutalnych, a jednocześnie najskuteczniejszych sportów walki. Jego cechą jest bogaty repertuar ciosów, które można wyprowadzać za pomocą pięści, łokci, kolan i goleni.

W przeciwieństwie do innych wschodnich systemów walki, w boksie tajskim technika odgrywa rolę drugorzędną – tym, co naprawdę się liczy, jest umiejętność zadania przeciwnikowi decydującego ciosu, który powali go na ziemię. Z tego powodu muay thai częściej zalicza się do sportów niż do sztuk walki (w tych drugich większą wagę przykłada się do umiejętności technicznych oraz wartości duchowych).

Tajski boks (muay thai) – historia

Tajski boks (muay thai) to narodowy sport Tajlandii, o wielowiekowej tradycji, który ściśle łączy się z kulturą i historią tego kraju. Powstał prawdopodobnie w XIII wieku i początkowo uprawiali go żołnierze tajskiej armii w celach obronnych. Był także ulubionym sportem królów, a z czasem zaczął rozprzestrzeniać się wśród niższych warstw społecznych.

W różnych częściach kraju organizowano zawody muay thai, które zawsze były wielkim wydarzeniem i skupiały uwagę wielu obserwatorów. Zwycięzcy otrzymywali honorowe tytuły i odznaczenia, które gwarantowały im dozgonny podziw i szacunek. Wtedy też narodził się cały rytuał zawodów muay thai – poprzedzał je specjalny taniec przed walką (waikhru), a w ich trakcie zawodnikom przygrywała tradycyjna melodia Sarama.

Tajski boks (muay thai) współcześnie

Na początku XX wieku w formule tajskiego boksu zaszło wiele istotnych zmian. Przede wszystkim coraz częściej zaczęto zastępować owijacze (kaad chuek, czyli paski do obwiązywania dłoni) rękawicami bokserskimi. Było to spowodowane dążeniem do zmniejszenia urazowości muay thai. Zakazano także stosowania najbardziej brutalnych technik, takich jak uderzenia głową, kopnięcia w krocze, dźwignie, rzuty. Walki zaczęły odbywać się na ringach otoczonych linami, a zawodników podzielono na kategorie wagowe.

Czytaj też: Brazylijskie jiu-jitsu - na czym polega?

Mimo wielu elementów zaczerpniętych z tradycji zachodniego boksu, do dziś zawody muay thai odbywają się z towarzyszeniem tradycyjnej muzyki. Popularność sportu jest ogromna, a udział w walkach to dla wielu Tajów sposób na zarobek. Trenują nie tylko mężczyźni, ale i kobiety oraz dzieci. Pojedynki odbywają się zarówno na poziomie zawodowym, jak i amatorskim. Cechą stylu amatorskiego jest noszenie przez zawodników ochraniaczy na głowę, korpus i kolana.

Tajski boks (muay thai) – technika

Tajski boks to sport walki typu full-contact, czyli taki, w którym uderzenia zadaje się z maksymalną siłą. Zadawanie bólu przeciwnikowi jest nieodłączną częścią każdego pojedynku (zwłaszcza w formule profesjonalnej). Tak jak w zwykłym boksie, stosuje się ciosy pięściami (proste, sierpowe, podbródkowe), ale dodatkowo zawodnicy mogą używać nóg i łokci. To właśnie uderzenia tymi częściami ciała są najbardziej bolesne. Bokserzy muszą cały czas być przygotowani na niespodziewany cios kolanem zadany w żebra albo trafienie łokciem prosto w twarz.

W tajskim boksie nie praktykuje się walki w parterze, zabronione są rzuty, duszenia, dźwignie, uderzenia głową i w szczególnie wrażliwe miejsca, np. krocze.

Stosuje się także różne rodzaje kopnięć, m.in. kopnięcia okrężne za pomocą golenia lub stopy, które można zadać w udo, w bok albo w głowę przeciwnika. Ponadto zawodnicy muay thai często walczą w klinczu, tzn. zakładają sobie ramiona za głowę i trzymają za kark. W zwarciu najważniejsze jest, aby przeciwnik nie dał rady pociągnąć naszej głowy w dół, bo wtedy cios kolanem w twarz wyprowadzony od dołu może być nokautujący.

Sprawdź: Trening bokserski w domu - ćwiczenia dla początkujących

Tajski boks (muay thai) – efekty trenowania

Trenując muay thai można wzmocnić wszystkie mięśnie ciała i wyrzeźbić sylwetkę. U bokserów widać często dobrze rozbudowane ramiona i kark, które muszą być mocne, aby nie dać się sprowadzić do klinczu. Wyrabia się także zwinność, gibkość oraz refleks, ponieważ ten styl walki wymaga bardzo szybkiej reakcji obronnej – jeden fałszywy ruch i można otrzymać niespodziewany cios kolanem albo łokciem. Tajski boks pozwala także na skuteczną utratę tkanki tłuszczowej, ponieważ łączy w sobie elementy treningu siłowego i aerobowego. Jedna sesja treningowa trwa zazwyczaj ok. 60-90 minut, podczas których cały czas jest się w ruchu – dzięki temu można spalić mnóstwo kalorii.

Czytaj też: Najlepsze treningi na zrzucenie nadwagi

Warto wspomnieć także o efektach psychologicznych, jakie daje trenowanie tajskiego boksu. Sport ten wyrabia charakter, uczy wytrzymałości psychicznej i wytrwałości w dążeniu do celu. Zgłębiając technikę muay thai, można zwiększyć pewność siebie oraz nauczyć się kontroli nad własnymi odruchami. To także świetny sposób na odreagowanie stresu i negatywnych emocji nagromadzonych w ciągu dnia.