Ruta zwyczajna - właściwości i zastosowanie

Ruta zwyczajna to bardzo zapomniane w Polsce zioło, które spotkać możemy na całym kontynencie (poza Antarktydą). Ruta ma charakterystyczny zapach, gorzki smak i liczne właściwości zdrowotne. Dlaczego warto wprowadzić rutę do menu?

Ruta zwyczajna to roślina wieloletnia. Ruta kwitnie w miesiącach letnich, od czerwca do sierpnia. Ma silny, swoisty, mało przyjemny zapach i gorzki smak, jednak jest pełna prozdrowotnych składników. Należy jednak pamiętać, że ruta wykazuje bardzo silne działanie i nie każdy powinien ją spożywać.

Ruta zwyczajna jest źródłem olejków eterycznych, flawonoidów, alkaloidów, kumaryny, soli mineralnych, witaminy C oraz kwasów organicznych. To właśnie dzięki tym substancjom wykazuje tak liczne właściwości zdrowotne. 

Zobacz galerię 4 zdjęcia

Spis treści

1. Ruta zwyczajna - działanie
2. Ruta zwyczajna - skutki uboczne
3. Ruta zwyczajna - przeciwwskazania

Ruta zwyczajna - działanie

W ziołolecznictwie stosuje się liść ruty zwyczajnej oraz ziele ruty zwyczajnej. W celu ususzenia ruty zbiera się ją przed kwitnieniem - ścina się szczyty pędów i suszy w miejscach zacienionych i przewiewnych. Tak pozyskane surowce z ruty wykazują właściwości przeciwutleniające, antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne, ale nie tylko. W dawnych czasach ruta była stosowana jako afrodyzjak.

Ruta zwyczajna wykazuje działanie: 

• żółciopędne
• rozkurczające - rozkurcza mięśnie gładkie, jest pomocna przy bolesnych miesiączkach
• uspokajające
• wiatropędne
• poprawiające krążenie obwodowe
• obniżające ciśnienie krwi
• przeciwzapalne – zmniejsza stany zapalne mięśni i stawów
• poprawiające apetyt
• pomagające w przypadku biegunki

Bywa także stosowana jak środek przeciwpasożytniczy, w medycynie ludowej była stosowana jako remedium na wszy i pasożyty przewodu pokarmowego. Ruta odstrasza owady takie jak muchy, komary czy karaluchy. 

Ruta jest także stosowana na skórę w celach łagodzenia stanów zapalnych i świądu związanego ze zmianami grzybiczymi. Napar z ziela ruty stosowany zewnętrznie na skórę rozjaśnia ją i może opóźniać procesy starzenia.

Dawniej ruta była stosowana zewnętrznie w formie okładów na bóle zębów, uszu czy głowy oraz do leczenia zwichnięć, opuchnięć, urazów i skręceń - okłady z ruty pomagają na opuchliznę, także  na obrzęki spowodowane zatrzymaniem wody w organizmie.

Polecamy: Napar z ruty - jak go przygotować?

Ruta zwyczajna - skutki uboczne

Niestety ruta wykazuje działanie bardzo silne, a więc może powodować skutki uboczne. W większych dawkach ruta powoduje skurcze macicy, zwiększa krwawienie w czasie miesiączek, a także zwiększa wrażliwość skóry na działanie promieni słonecznych.

Dotykanie świeżego ziela ruty wywołuje pęcherzowe zapalenie skóry.

Ruta zwyczajna - przeciwwskazania

Na rutę powinny uważać kobiety w ciąży (skurcze macicy mogą spowodować przedwczesny poród albo poronienie), z krwawieniami z macicy, pacjenci z nieżytem przewodu pokarmowego, chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy, przewlekłym owrzodzeniem jelita grubego i zgagą.