ANOREKSJA: dieta dla byłej anorektyczki

Anoreksja prowadzi do wyniszczenia organizmu, a nawet śmierci. Gdy już uda się ją opanować, przychodzi czas na konsultację z dietetykiem. Pomoże on opracować dietę, która odbuduje siły witalne organizmu i będzie czuwał nad właściwą realizacją zaleceń żywieniowych. Jak powinna wyglądać dieta dla byłej anorektyczki?

Odpowiednia dieta dla byłej anorektyczki jest konieczna i powinna być ułożona przez specjalistę. Wychudzenie jest bowiem poważnym problemem dla organizmu, a powrót do normalnej masy ciała wymaga stałego nadzoru dietetyka. Ponieważ każdy organizm jest inny, dlatego podane poniżej dietetyczne zalecenia skonsultuj ze swoim dietetykiem lub lekarzem.

Anoreksja, choroba duszy

Podłoże tej choroby leży wyłącznie w psychice. Osoba anorektyczna obsesyjnie odchudza się, mimo wychudzenia, ponieważ ciągle widzi w lustrze grubasa. Tak więc leczenie dietetyczne w przypadku tego schorzenia schodzi trochę na drugi plan, podstawę stanowi praca z psychologiem.
Jedną z metod oceny wagi jest wyznaczenie wskaźnika (indeksu) masy ciała (BMI, body mass index): należy podzielić masę ciała podaną w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach. Za prawidłowy wynik uważa się ten z przedziału 19–25 kg/m². Wskaźnik ten obliczysz również za pomocą specjalnego kalkulatora BMI. O anoreksji można natomiast mówić, gdy (oprócz innych objawów) BMI spada poniżej 17,5.

Powrót osoby cierpiącej na anoreksję do zdrowej diety

Jest długi i wymaga współpracy z dietetykiem, który czuwa nad realizacją planu żywieniowego. Ogólne zalecenia dla osoby wychudzonej to: 40–50 kcal/kg masy ciała. Posiłki muszą być jak najbardziej zróżnicowane i w pełni pokrywać zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Nie ma sensu za bardzo obciążać organizmu tłuszczem, gdyż osoby wychudzone źle to znoszą. Białka musi być natomiast więcej niż wynoszą normy fizjologiczne w celu odbudowy ubytków mięśniowych i narządowych. Posiłki podaje się w ilościach 6–5 na dobę, by „rozruszać” metabolizm. Ważne jest też, żeby ostatni posiłek był zjadany późno – jeśli to nie wpływa źle na zaśnięcie, to można go spożywać zaraz przed nim, a nawet specjalnie budząc się w środku nocy.
Do przygotowania posiłków wykorzystuje się techniki kuchni lekkostrawnej: gotowanie, duszenie. Potrawy muszą być dobrze przyprawione, tak by były smaczne, a swym wyglądem muszą zachęcać do jedzenia.

Plan działania osoby, która wychodzi z anoreksji

• Żywienie rozpocznij się od przyjmowania diety niskoenergetycznej, najlepiej płynno-papkowatej (na bazie ryżu, warzyw), przechodząc w dietę obfitującą w energię, białko oraz inne składniki odżywcze i mineralne. Do diety zalecane jest włączenie odżywek białkowych i węglowodanowych dla sportowców albo osób niedożywionych (Nutridrinki).
• Nieco inaczej wygląda sytuacja z tłuszczem, który nie jest dobrze tolerowany przez rekonwalescentów i z reguły powoduje u nich obniżenie łaknienia. Dlatego tłuszcze wprowadzaj do diety powoli, najlepsze będą pochodzące z takich produktów, jak: masło, śmietanka, mleko 3,5%, lody.
• Energię dostarczaj z węglowodanów – produkty zalecane to miód, cukier, dżemy, a także ryż, kasze, makarony, pieczywo. Na początku niewskazany jest błonnik, może być bowiem przyczyną braku łaknienia i wzdęć.
• Pij soki wielowarzywne i owocowe (uzupełnią witaminy i sole mineralne), natomiast surówki i sałatki są gorzej trawione.

Co powinna jeść była anorektyczka?

Dobre efekty w postaci przyrostu masy ciała bez dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego przynosi dieta lekkostrawna.

Zalecane potrawy to:

Śniadanie – zupy mleczne z kluskami, makaronem, ryżem, mleko, kawa lub herbata z mlekiem, słabe kakao. Jeśli podawana jest zupa mleczna, napojem może być herbata lub herbata z cytryną. Pieczywo mieszane, masło, świeżo przygotowany majonez z oleju sojowego, słonecznikowego lub oliwy z dodatkiem soku z cytryny (ale bez musztardy!). Produktem białkowym do pieczywa może być biały ser, twarożek homogenizowany, jajko gotowane na miękko, wędlina, upieczona w folii cielęcina na zimno lub klops. Można też dodać dżem lub miód. Ponadto do tego posiłku wskazane jest podanie sezonowego warzywa lub soku owocowego.
Drugie śniadanie – napój (jeden z wymienionych w śniadaniu lub sok owocowy, warzywny, zsiadłe mleko), kanapka z serem lub wędliną. Alternatywnie napój i kawałek ciasta drożdżowego albo innego dozwolonego (np. biszkopt), budyń mleczny, galaretka owocowa, twaróg z jabłkiem.
Obiad – zupa z dozwolonych produktów: krupnik, jarzynowa, barszcz, pomidorowa, owocowa, odtłuszczony rosół, ziemniaczana. Dania mięsne, rybne, półmięsne lub z sera. Jako dodatek ziemniaki całe, purée, ryż lub kasza gotowana na sypko, drobny delikatny makaron. Warzywa gotowane, surowa utarta marchewka, pomidor bez skórki, sałata zielona z olejem lub słodką śmietanką. Na deser może być surowy owoc, kompot, kisiel mleczny lub z owoców, napój owocowy.
Podwieczorek – napój z kanapką, napój i ciasto, owoc lub jeden z innych wymienionych w obiedzie deserów.
Kolacja – możliwie często potrawa gotowana: leniwe pierogi, budyń z mięsa lub sera, kurczak lub ryba w galarecie, ryba lub mięso w jarzynach, risotto z mięsem i warzywami, zsiadłe mleko z kaszą lub ziemniakami. Jeśli potrawa jest gotowana i zawiera białko zwierzęce można dodać dżem lub miód, a jeżeli jest np. ryż z jabłkami do pieczywa trzeba dodać ser, wędlinę lub rybę. Wskazany jest również dodatek warzyw oraz owoców w postaci soków.