10 gramów więcej. Tyle wystarczy, by zmniejszyć ryzyko udaru
Udar mózgu to stan zagrażający życiu. Ryzyko udaru można jednak zmniejszyć na różne sposoby, a jeden z nich jest ściśle związany z dietą. Jak przekonuje ekspertka, wystarczy minimalnie zwiększyć dzienne spożycie jednego ze składników pokarmowych, by obniżyć ryzyko udaru o 23 proc.
Do udaru mózgu dochodzi z powodu nagłej blokady dopływu krwi do części mózgu, wywołanej przez zakrzep lub zator w naczyniu krwionośnym. Pozbawione tlenu i substancji odżywczych fragmenty tkanki mózgowa zaczynają wówczas obumierać.
Ryzyko udaru zwiększają niektóre choroby, w tym miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze i otyłość, a także styl życia, w tym nieprawidłowa dieta. Zdaniem ekspertów ryzyko udaru może zmniejszyć modyfikacja sposobu odżywiania.
Błonnik pokarmowy zmniejsza ryzyko udaru
Jedną z takich modyfikacji, którą każdy z nas może wprowadzić właściwie bez większego wysiłku, jest zwiększenie w diecie ilości błonnika pokarmowego.
Jak przekonuje dr Shireen Kassam, założycielka Plant-Based Health Professionals UK, propagatorka diety wegetariańskiej i wegańskiej, zwiększenie w codziennym menu błonnika o zaledwie 10 g może zmniejszyć ryzyko udaru aż o 23 proc. - a więc prawie o jedną czwartą.
Potwierdzają to wyniki badania opublikowanego w European Heart Journal, w którym uczestniczyło ponad 400 tys. osób z dziewięciu europejskich krajów. Zespół badaczy oceniał, w jaki sposób różne produkty spożywcze wpływają na ryzyko udaru, a obserwacja trwała średnio 12,7 lat.
Badanie jednoznacznie pokazało, że osoby, które zwiększyły spożycie błonnika o zaledwie 10 g dziennie, miały mniejsze ryzyko udaru. Ryzyko było niższe również u tych, którzy jedli więcej warzyw i owoców.
Najlepsze źródła błonnika
Błonnik pokarmowy, inaczej włókno pokarmowe, to jeden z niezbędnych składników odżywczych. Występuje w nieprzetworzonej żywności pochodzenia roślinnego. Wyróżnia się dwa typy błonnika: rozpuszczalny i nierozpuszczalny w wodzie. Włókna rozpuszczalne obniżają m.in. stężenie cholesterolu i glukozy we krwi, z kolei błonnik nierozpuszczalny pomaga dłużej utrzymać uczucie sytości i poprawia perystaltykę jelit.
Najcenniejsze źródła błonnika to:
- surowe warzywa
- surowe owoce
- produkty zbożowe z pełnego przemiału (ciemne pieczywo i makaron, brązowy ryż, gruboziarnista kasza)
- nasiona roślin strączkowych (fasola, soja, groch, ciecierzyca itp)
- otręby pszenne
- płatki owsiane, żytnie, jęczmienne
Zgodnie z danymi EFSA - Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności - dzienne spożycie błonnika pokarmowego powinno wynosić co najmniej 25 gramów. To minimalna zalecana ilość, dzięki której jelita pracują prawidłowo.
