Podgrzybek – czy jest trujący? Jak rozpoznać i przyrządzić podgrzybki?
Podgrzybek to w większości przypadków grzyb jadalny. Tylko jeden rodzaj podgrzybka jest trujący. Podgrzybek, dzięki swoim walorom smakowym, jest bardzo popularnym i pożądanym grzybem w polskiej kuchni. Podgrzybki marynowane oraz sos z podgrzybków to świetne sezonowe potrawy. Sprawdź, jak wyglądają poszczególne rodzaje podgrzybków, w tym podgrzybek trujący. Wypróbuj także przepisy na pyszne dania z podgrzybkami.
Spis treści
- Podgrzybek brunatny (Xerocomus badius)
- Podgrzybek zajączek (Xerocomus sunbtomentosus)
- Podgrzybek złotawy (Xerocomus chrysenteron)
- Podgrzybek żeberkowany (Xerocomus spadiceus)
- Podgrzybek brunatny - gatunki podobne
Podgrzybek to w większości przypadków grzyb jadalny. Tylko jeden rodzaj podgrzybka jest trujący. Najpopularniejszym grzybem jadalnym z rodziny podgrzybków jest podgrzybek brunatny, który jednocześnie jest najbardziej rozpoznawalnym grzybem w Polsce, zaraz bo borowiku sosnowym.
Wyróżnia się także inne rodzaje podgrzybków, np. podgrzybek zajączek, podgrzybek złotawy, podgrzybek żeberkowany. Jednym z nich jest także trujący podgrzybek szatański, którego należy unikać w lesie. Zjedzenie go może skutkować śmiercią.
Natomiast dosyć łatwo go rozpoznać na tle innych grzybów, m. in. przez charakterystyczny kolor i zapach.
Podgrzybek brunatny (Xerocomus badius)
Podgrzybek brunatny występuje w lasach iglastych, rzadziej w liściastych. W Polsce jest to bardzo pospolity grzyb, najbardziej rozpoznawalny - zaraz bo borowiku sosnowym. Największy jego wysyp przypada na okres od czerwca do listopada.
Trzon podgrzybka brunatnego zwyczajnego zazwyczaj osiąga długość do 14 cm oraz szerokość do ok. 4 cm. Jest twardy i przybiera bardzo różne kształty, zazwyczaj ma formę mniej lub bardziej walcowatą z delikatnie zaostrzoną podstawą. Bywa także wybrzuszony, pogięty, z grubą bulwą. Kapelusz podgrzybka brunatnego ma kolor kasztanowo-brązowy, a jego trzon jest o wiele jaśniejszy. U młodych grzybów poduchowaty, półkolisty, później staje się bardziej płaski. Wysyp zarodników podgrzybka brunatnego ma kolor oliwkowo-zielony. Podgrzybek brunatny ma miąższ:
- białawo-żółty (pod kapeluszem nieco brunatny)
- ścisły (na starość miękki)
- siniejący po przekrojeniu
- o lekko owocowym zapachu
- o łagodnym smaku
Bardzo trudno pomylić tego dobrze rozpoznawalnego grzyba z jakimkolwiek trującym okazem. Podobny do niego jest jednak goryczak żółciowy, który popsuje smak każdej potrawy. Bardzo niedoświadczeni grzybiarze mogą pomylić podgrzybka brunatnego także z borowikiem sosnowym, lecz ta pomyłka nie będzie miała żadnych konsekwencji zdrowotnych.
Jak przyrządzić podgrzybki?
Podgrzybek brunatny to bardzo smaczny grzyb, który można wykorzystać na wiele różnych sposobów. Jednym z nich jest przygotowanie pasty grzybowej.
Podgrzybek brunatny - przepis na pastę z grzybów leśnych
Składniki:
- 1 cebula
- 1 ząbek czosnku
- ok. 700 g podgrzybków brunatnych
- 5 jagód jałowca
- 2 łyżeczki soli
- 4 łyżeczki czerwonego octu winnego
- 4 łyżeczki octu balsamicznego
- 4 łyżeczki miodu wielokwiatowego
- 1 garść suszonych śliwek (bez pestek, niewędzonych)
- 100 ml oleju rzepakowego
- 0,5 łyżeczki pieprzu
- 1 łyżeczka świeżego rozmarynu
Sposób przygotowania:
Dokładnie oczyść grzyby. Następnie pokrój podgrzybki, cebulę, śliwki i czosnek. Olej rozgrzej w garnku, dodaj czosnek, a gdy już się zarumieni i odda swój aromat - wyciągnij go i wyrzuć. Na ten sam olej wrzuć cebulę. Gdy zmięknie dodaj grzyby, śliwki i sól. Całość smaż na wolnym ogniu ok. 20 min. Następnie dodaj do całości ocet balsamiczny, ocet winny i miód. Dalej na wolnym ogniu smaż ok. 40 min. Nie przykrywaj całości, tak aby nadmiar płynu mógł odparować. Na kilka minut przed zdjęciem garnuszka z ognia dodaj resztę składników.
Gorącą masę przełóż do słoików (najlepiej jeśli będą małe, aby pasta po otwarciu nie zdążyła się zepsuć przed spożyciem). Wszystkie szczelnie zakręć i przystąp do pasteryzowania. Pasteryzuj 3 razy po 15 minut w odstępach 24 godzinnych.
Uwaga: Bardzo uważaj, aby podczas duszenia grzybów nie przywarły one do dna. Użyj dobrego rondelka i sprawdzaj, czy ogień nie jest zbyt mocny. Jeśli podgrzybki się przypalą, zepsuje to smak całej potrawy.
CZYTAJ TEŻ:
- Borowik (prawdziwek) - rodzaje. Borowiki jadalne i trujące [LISTA]
- KANIA (grzyb) - jak wygląda, kiedy zbierać? Przepisy na dania z kani
- Gąski to grzyby jadalne. Jak rozpoznać i przyrządzić gąski?
Podgrzybek zajączek (Xerocomus sunbtomentosus)
Podgrzybek zajączek występuje w lasach liściastych i mieszanych. Największy jego wysyp przypada na okres od czerwca do października.
Trzon podgrzybka zajączka zazwyczaj osiąga długość do 10 cm oraz szerokość do ok. 2 cm. Jest podłużnie żeberkowany, cylindryczny z tendencją zwężania i zaostrzania u dołu. W kolorze blado-żółtym, ewentualnie z brązowo-czerwonymi plamkami. Młody podgrzybek zajączek ma kapelusz półkolisty, który wraz z wiekiem staje się poduchowaty z rozpłaszczonym środkiem. Jest suchy, matowy o strukturze filcu. Często przybiera różne odcienie. Bywa żółty lub zielono-żółty z odcieniem brunatnego. Podczas obfitego deszczu szybko pokrywa się pleśnią. Wysyp zarodników podgrzybka zajączka ma kolor brązowo-oliwkowy.
Podgrzybek zajączek ma miąższ:
- bardzo miękki (u młodych grzybów zwarty)
- biało-żółtawy
- delikatnie siniejący po deszczach i po zgnieceniach
- w trzonie włóknisty
- o nieznacznym smaku
- o delikatnym zapachu przypominającym świeże owoce
Podgrzybek zajączek może zostać pomylony z bardzo podobnym do niego podgrzybkiem żeberkowatym. Ten jednak ma brązowo- czerwony kapelusz i siatkowany trzon. Pomyłka ta nie jest niebezpieczna, ponieważ dwa te grzyby są jadalne i bardzo smaczne. Podgrzybek zajączek może być także mylony z podgrzybkiem złotawym. Odróżnia je to, że u podgrzybka zajączka trzon, a miejsca przecięcia miąższu nie barwią się na czerwono.
Czytaj też: Czy możliwa jest uprawa grzybów w ogrodzie?
Podgrzybek zajączek - przepis na krem grzybowy
Składniki:
- 30 dag podgrzybków
- 1 cebula
- 2 ząbki czosnku
- 1 łyżka masła
- 1 gałązka rozmarynu
- 0,5 l rosołu z kury
- sól, pieprz, śmietana do przyprawienia
Sposób przygotowania:
W garnku na maśle musisz zeszklić cebulę z czosnkiem. Następnie dodać listki rozmarynu i i uprzednio oczyszczone podgrzybki. Wszystko trzeba smażyć na wolnym ogniu ok. 5 minut. Dolać bulion i doprawić solą i pieprzem. Gotować pod przykryciem 20 minut, a następnie zmiksować. Zupa jest gotowa. Jeśli planujesz później odgrzewać potrawę nie doprowadzaj jej do wrzenia. Podawaj ją udekorowaną śmietaną oraz w towarzystwie chrupiącej grzanki.
Podgrzybek złotawy (Xerocomus chrysenteron)
Występuje prawie na wszystkich typach gleb, w lasach iglastych i liściastych. Jest to bardzo pospolity grzyb w Polsce. Największy jego wysyp przypada na okres od czerwca do listopada.
Trzon podgrzybka złotawego zazwyczaj osiąga długość do 10 cm oraz szerokość do ok. 2 cm. Przeważnie jest walcowaty i zwężający się ku podstawie, często pogięty. Na swojej żółtej powierzchni przeważnie ma czerwone zabarwienia. Kapelusz u młodych podgrzybków złotawych jest bardzo wypukły, a z czasem staje się rozpłaszczony i bywa, że zapadnięty w środku. Wysyp zarodników podgrzybka złotawego ma kolor brązowo-oliwkowy.
Podgrzybek złotawy ma miąższ:
- miękki
- biały lub jaskrawożółty (pod kapeluszem delikatnie czerwony)
- błękitniejący po uszkodzeniu
- o łagodnym smaku
- o delikatnym zapachu
Podgrzybek złotawy może być mylony z podgrzybkiem obciętozarodnikowym, który zasadniczo różni się obciętymi zarodnikami z jednej strony.
Podgrzybek złotawy bardzo dobrze komponuje się z warzywami, podduszony na patelni. Warto jednak pamiętać, że zdominuje on ich smak swoim intensywnym aromatem.
Czytaj też:
- Okratek australijski (palce diabła) - czy to jadalny grzyb?
- Złotak wysmukły: nowy grzyb w Polsce. Czy można go jeść?
- Czernidłak - niezwykły grzyb, który leczy cukrzycę i nadciśnienie
- Opieńka miodowa - czy jest jadalna? Dlaczego opieńka świeci w nocy?
Podgrzybek żeberkowany (Xerocomus spadiceus)
Podgrzybek żeberkowany występuje w lasach iglastych i liściastych. Często w mchu między korzeniami drzew. Przeważnie rośnie grupami. Największy jego wysyp przypada na okres od lipca do października.
Trzon podgrzybka żeberkowanego zazwyczaj osiąga długość do 8 cm oraz szerokość do ok. 2 cm. Mniej więcej ma taką samą grubość po całej swojej długości. U młodych grzybów bywa wybrzuszony na środku. Na bladym, żółtym kolorze trzonu można zauważyć brudno-brunatną siateczkę. Kapelusz ma poduchowaty, później płasko wypukły. Jego brzegi są cienkie, przez co ostre i często zagięte. Wysyp zarodników podgrzybka żeberkowanego ma kolor oliwkowo-brunatny.
Podgrzybek żeberkowany ma miąższ:
- białawy (żółtawy koło rurek i na trzonie)
- nabierający niebieskiej barwy przy zgnieceniach i przecięciach
- łagodny w smaku
Podgrzybek brunatny - gatunki podobne
Młode podgrzybki brunatne można pomylić z goryczakiem żółciowym (Tylopilus felleus, nazywany też podgrzybkiem gorzkim, zajączkiem gorzkim), powszechnie spotykanym w Polsce niejadalnym grzybem, który ma bardzo gorzki smak (po zmieszaniu z grzybami jadalnymi psuje wszelkie walory smakowe potrawy) i może wywołać niedyspozycje żołądkowe. Wątpliwości rozstrzygnąć można więc próbą smakową.
Poza tym trzon goryczaka ma barwę jasnożółtawą i jest pokryty ciemniejszą, brązowawą, wypukłą i wyczuwalną siateczką. Trzon podgrzybka brunatnego jest natomiast jasnobrązowy, ma podłużne, ciemniejsze pręgi. U młodych podgrzybków trzon zazwyczaj jest pękaty, następnie cylindryczny. Młode goryczaki maja rurki (pory) niemal białe, a starsze okazy bladoróżowe, uszkodzone przybierają barwę brudnowinną. Pory podgrzybków początkowo są białe, później żółte do żółtozielonawych, a uszkodzone zmieniają kolor na niebieskozielony.
Starsze podgrzybki mogą być podobne do piaskowca kasztanowatego (Gyroporus castaneus), który jednak ma jamkowato pusty trzon i jego miąższ nie zmienia barwy po przecięciu. Natomiast trzon podgrzybka w miejscu uszkodzenia zmienia kolor na ciemnoniebieski.