Flamenco - opis i historia tańca, strój, kroki podstawowe

Flamenco to taniec ognisty, zmysłowy, pełen energii i temperamentu. Dla wielu osób, które się z nim zetknęły, stał się pasją na całe życie. Może dlatego, że flamenco jest doskonałym sposobem na zachowanie nie tylko dobrej kondycji fizycznej, ale także równowagi psychicznej.

Spis treści

1. Historia tańca flamenco
2. Charakterystyka tańca flamenco
3. Obejrzyj pokaz tańca flamenco [WIDEO]
4. Podstawowe kroki i strój do flamenco
5. Muzyka do flamenco
6. Zalety i efekty tańczenia flamenco
7. 7 powodów, dla których warto tańczyć

Na flamenco składa się taniec, ale też charakterystyczna muzyka i śpiew. Jeśli pod wpływem tych pulsujących, porywających rytmów czujesz, że chcesz od razu tańczyć, koniecznie zapisz się na zajęcia. Nie ma praktycznie żadnych ograniczeń wiekowych czy zdrowotnych, liczy się zapał, bo we flamenco chodzi nie o osiągnięcie perfekcji w ruchach, a wyrażenie własnych emocji.

Historia tańca flamenco

Flamenco wywodzi się od Cyganów zamieszkujących południowy rejon Hiszpanii - Andaluzję, którzy najprawdopodobniej przybyli na te tereny w XVI wieku. Przez stulecia styl flamenco ewoluował, a w takiej formie jak jest obecnie, ukształtował się pod koniec XIX wieku. Nadal można dopatrzeć się w nim między innymi wpływów kultury hinduskiej, arabskiej, żydowskiej, perskiej, latynoskiej, gdzie w tańcu ważną rolę odgrywają nie tylko nogi, ale też ekspresyjne ruchy ramion oraz dłoni i palców, ułożone w charakterystyczny sposób.

Nie do końca jednak wiadomo, skąd wzięła się sama nazwa flamenco. Niektórzy są zdania, że pochodzi od łacińskiego słowa "flamma" (płomień, ogień), inni dopatrują się związku z flamingiem (z hisz. "flamenco"), gatunkiem ptaka, którego wytworne i pełne gracji ruchy, zwłaszcza w okresie godowym, porównuje się do figur flamenco. Istnieje też teoria, że wywodzi się z języka arabskiego i odnosi się do śpiewu chłopów bez ziemi, co bezpośrednio wskazywałoby na związek z andaluzyjskimi Cyganami.

Bez względu jednak na pochodzenie samej nazwy, flamenco, w powszechnym odbiorze, kojarzy się z temperamentem, ekspresją, silnymi, zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi lub trudnymi emocjami.

Charakterystyka tańca flamenco

Flamenco jest tańcem żywiołowym, w którym dozwolona jest improwizacja. Jego stałym elementem jest rytm oraz palos (style flamenco, które wyróżnia się w zależności od muzyki). Reszta układu zależy od tancerza i jego siły wyrazu oraz chęci zaakcentowania poszczególnych fragmentów tańca.

Flamenco tańczy się przede wszystkim solo, ale można też w parze, w grupie, w zależności od tego w jakiej konfiguracji czujemy się najlepiej.

Charakterystycznymi elementami są także dynamiczne zwroty nie tylko całego ciała, ale też samej głowy, typowy dla flamenco skręt ciała oraz szczególny ruch ramion, dłoni oraz palców, zwłaszcza u tańczących kobiet, dzięki którym tancerka może wyrażać najskrytsze emocje. Palmas to uderzenia dłonią o dłoń, dzięki którym może zaakcentować rytm, a pitos to pstrykanie palcami, podkreślające wykonywane ruchy.

Rytm we flamenco wybija się stopami, a takie miarowe tupanie nazywa się zapateado, natomiast zaakcentowanie wybranego elementu śpiewu lub muzyki nosi nazwę punteado.

Zarówno kobieta, jak i mężczyzna tańczący flamenco są pełni ekspresji, zmysłowi, potrafią wyrazić całą gamę uczuć, od radości po wielki smutek. Profesjonalni tancerze flamenco potrafią połączyć perfekcyjną technikę z łatwością wyrażania emocji, dzięki czemu są w stanie opowiedzieć tańcem całą historię, która poruszy widownię.

Im bardziej spontaniczny i autentyczny taniec, tym większa szansa na osiągnięcie tzw. duende, czyli wzniosłego przeżycia, związanego z flamenco, które porównuje się do katharsis oczyszczającego duszę.

Obejrzyj pokaz tańca flamenco [WIDEO]

Podstawowe kroki i strój do flamenco

Zapisując się na zajęcia dla początkujących w pierwszej kolejności tancerze uczą się technik stepu, ruchu rąk, właściwego ustawienia ciała i najprostszych kroków.

Ważnym elementem jest strój – kobiety ubrane są w suknie (często w kolorze czerwonym, czarnym lub czerwono-czarnym), z falbanami, do tego dochodzą dodatki: kolorowa chusta, wachlarz, kwiaty. Ubiór mężczyzn jest skromniejszy - zakładają spodnie i koszulę, czasem kamizelkę, ewentualnie niewielką apaszkę. Natomiast zarówno mężczyźni, jak i kobiety tańczą w butach na obcasie, by lepiej wybijać rytm.

Muzyka do flamenco

Charakterystycznym elementem flamenco jest muzyka, do której tańczą tancerze. Wykonuje się ją przede wszystkim na gitarze. Wyróżnia się liczne style flamenco, te najpopularniejsze to m.in. solea (dość wolne tempo), zambra (bardziej zmysłowa), alegria (szybkie tempo), petenera (melancholijna), buleria (żywiołowa). Często, zarówno tańczący, jak i muzycy używają kastanietów.

Zalety i efekty tańczenia flamenco

Uważa się, że flamenco nie jest prostym tańcem do nauki (zwłaszcza, gdy mamy do czynienia z bardziej skomplikowanym rytmem), ale jak podkreślają instruktorzy, najważniejsze są chęci i zapał. Nie trzeba tańczyć perfekcyjnie, by odczuć na własnej skórze wszystkie korzyści, jakie niesie ze sobą tańczenie flamenco.

Z jednej strony poprawia się kondycja fizyczna, wzmocnieniu ulegają mięśnie nóg i grzbietu. Z drugiej strony trudno pominąć aspekt psychiczny – dzięki zyskaniu świadomości własnego ciała wzrasta pewność siebie, panie tańczące flamenco często podkreślają, że czują się bardziej kobieco. Łatwiej też zapomnieć o trudach codzienności, zrelaksować się, a dzięki temu, że taniec jest tak ekspresyjny można dodatkowo wyrzucić z siebie wszystkie negatywne emocje. Flamenco dodaje przy tym energii i pobudza do działania.

7 powodów, dla których warto tańczyć