Walc wiedeński - historia i kroki podstawowe tańca

Walc wiedeński jest elegancki, dostojny, a zarazem pełen pasji i bliskości partnerów - nic więc dziwnego, że wiele młodych par wybiera go na swój pierwszy taniec. I choć kroki oraz figury walca wiedeńskiego nie są zbyt trudne, to jednak osiągnięcie płynności i lekkości ruchów wymaga systematycznego treningu.

Spis treści

1. Historia walca wiedeńskiego
2. Kroki walca wiedeńskiego
3. Zobacz lekcję walca wiedeńskiego na WIDEO
4. Muzyka do walca wiedeńskiego
5. Poznaj 7 powodów, dla których warto tańczyć

Walc wiedeński jest tańcem dość dynamicznym (tempo ok. 60 taktów na minutę), do tego wirowym, bo jego podstawową cechą jest rotacyjny ruch obrotowy, co istotne – w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Przez to wymaga w miarę dobrej kondycji fizycznej, bo zachowanie odpowiedniego tempa jest w walcu wiedeńskim niezwykle ważne.

W szkołach tańca towarzyskiego organizuje się głównie indywidualne lekcje walca wiedeńskiego, którego chcą nauczyć się przede wszystkim przyszli nowożeńcy, wybierający właśnie walc wiedeński na swój pierwszy taniec weselny.

Historia walca wiedeńskiego

Historia walca wiedeńskiego liczy sobie już kilkaset lat, bo pierwsze wzmianki o tego typu tańcu pojawiły się w XIV wieku. Wywodzi się on najprawdopodobniej z ludowych tańców popularnych na terenach ówczesnych Niemiec i Austrii. Z czasem oczywiście ewoluował, powoli wkraczając na salony w XVII-XVIII wieku. Gdy pierwszy raz zaprezentowano go w obecności dworu i wyższych sfer wiedeńskich, wzbudził mieszane uczucia - jednocześnie zachwyt, ale też dezaprobatę. Nie tylko dlatego, że partnerzy w tańcu stykają się ciałem od kolan aż do klatki piersiowej (tzw. bliska rama), ale również z powodu dynamicznego wirowania, tak charakterystycznego dla tego tańca. Niektórzy twierdzili nawet, że takie tempo walca wraz z towarzyszącym mu ruchem obrotowym może być niebezpieczne dla zdrowia lub wręcz życia tańczących.

Zobacz też: POLONEZ - opis tańca, kroki i figury w polonezie

Szczyt popularności walca wiedeńskiego przypada na XIX wiek. W Austrii, podczas Kongresu Wiedeńskiego, stał się tańcem, który błyskawicznie podbijał kolejne sale balowe, by zaledwie w kilka czy kilkanaście lat stać się jednym z najbardziej modnych i znanych tańców wśród europejskiej arystokracji, a także niższych sfer.

Kroki walca wiedeńskiego

Największą trudność podczas nauki walca wiedeńskiego sprawiają nie same kroki, ale płynność ruchów. Partnerzy rytmicznie unoszą się i opadają, ale bez jakichkolwiek, nawet najmniejszych podskoków. Dzięki temu tańczący sprawiają wrażenie jakby delikatnie, a zarazem zwinnie i zręcznie sunęli po parkiecie. Do tego dochodzą szybkie wirowe obroty, których wykonanie wymaga przestrzeni i miejsca, by w pełni zaprezentować całe piękno i grację walca wiedeńskiego.

Czytaj też: TANIEC - który wybrać? Rodzaje tańca towarzyskiego i współczesnego

Kroki walca nie są zbyt skomplikowane. Te wykonywane do przodu należy stawiać od pięty, kroki do tyłu – od palców, a boczne – na całych podeszwach. Z każdym krokiem trzeba wykonać lekki obrót w lewo, ważne jest też odpowiednie balansowanie ciężarem ciała. Rytm kroków powinien być miarowy, zarazem zdecydowany i mocny.

Jeśli chodzi natomiast o figury, to w walcu wiedeńskim jest ich pięć: obrót w prawo, obrót w lewo, krok zmienny, natural fleckerl i reverse fleckerl. Przy czym przez cały czas trwania tańca partnerzy powinni być wyprostowani i muszą trzymać sztywną, bliską ramę. Kobieta kładzie swoją dłoń na ramieniu mężczyzny, on z kolei obejmuje ją ręką na wysokości łopatki. Druga para rąk jest złączona i tancerze trzymają ją mniej więcej na wysokości głowy partnerki.

Zobacz lekcję walca wiedeńskiego na WIDEO

Muzyka do walca wiedeńskiego

Już w XIX wieku walc wiedeński upowszechnił się nie tylko jako taniec, ale również jako utwór muzyczny, chętnie wykonywany przez zespoły i kapele muzyczne, a nawet orkiestry. Do jego popularyzacji przyczynili się m.in. Johann Strauss syn, który skomponował jedne z najsłynniejszych walców, np. „Nad pięknym modrym Dunajcem”, „Opowieści Lasku Wiedeńskiego”, „Róże Południa”, „Walc tysiąca i jednej nocy” czy Piotr Czajkowski („Walc kwiatów” z „Dziadka do orzechów”). I to właśnie te utwory wybiera wiele świeżo poślubionych par na swój pierwszy taniec weselny.

Równie popularne są walce naszych rodzimych twórców: „Walc Barbary” Waldemara Kazaneckiego z serialu „Noce i dnie”, walc Wojciecha Kilara z „Ziemi obiecanej” oraz z „Trędowatej”. Walce wiedeńskie są nie tylko liryczne, ale też pełne romantyzmu i naprawdę chwytają za serce.

Poznaj 7 powodów, dla których warto tańczyć