MSA P - jak rozwiązać problemy z wypróżnianiem? [Porada eksperta]

Mój mąż siódmy rok choruje na MSA P (zanik wieloukładowy mózgu z zespołem Parkinsona i padaczką uogólnioną). Ma 64 lata. Mija 7 lat od wystąpienia po wypadku objawów toczącej się wcześniej bezobjawowo choroby. Od dłuższego czasu nie funkcjonuje u męża, czy też słabo funkcjonuje, odruch wypierania stolca z odbytu. On sygnalizuje ruchami, czy też mimiką, chęć oddania stolca, ale gdy przewozimy go do toalety, bardzo rzadko udaje mu się, częściowo samodzielnie, wykonać czynność fizjologiczną. W 99% takich zdarzeń zakładam naoliwioną rękawiczkę i ręcznie go wypróżniam. Stało się to dla mnie bardzo uciążliwe, bo od kilku tygodni jestem po operacji onkologicznej piersi. Mąż jest bardzo słaby i dotąd udawało mi się jedną ręką go trzymać w stojącej pozycji nad toaletą, a drugą wypróżniać. Teraz nie mam już sił ani możliwości, a nie zawsze ktoś jest ze mną. Stąd moje pytanie: czy jest możliwość podania jakiegoś środka, aby mąż sam się wypróżnił? Czopki glicerynowe nie działają, a leków prowadzących do biegunki boję się podawać. Lekarze mówią, że taki sposób, jaki stosuję nie jest zły, ale ja już nie mam sił. Gdy to robię w pozycji leżącej, bardzo go boli (i tak go boli, ale stojąc mimo wszystko mniej to odczuwa). Boję się, że nie znajdę znów tej strony.

i