Dieta po złamaniu kości [Porada eksperta]

Moje 7-letnie dziecko, ważącego 19 kg, powtórnie złamało kości przedramienia. Czy suplementować wapń i wit. D?

Dieta na wzmocnienie kości opiera się na białku, fosforze, wapniu i witaminie D pomagających budować kości. Najlepszym źródłem wapnia w pożywieniu jest mleko i produkty mleczne. Również pełnoziarniste produkty zbożowe, warzywa i rośliny strączkowe dostarczają dosyć dużych ilości wapnia. Przy czym wapń z mleka jest przyswajany lepiej (w ok. 80%.) niż wapń z warzyw (jedynie 10-15%.). Na proces absorpcji wapnia wpływa wiele czynników. Absolutnie niezbędna jest aktywna forma witaminy D. Dawkę wapnia jaką teraz powinno codziennie zjadać Twoje dziecko, powinien ustalić lekarz. Zapotrzebowanie na wapń zaspokoi wypicie 3-4 szklanek mleka. Trudno jednak o dziecko, które codziennie wypije taką ilość. Dlatego wapń powinien pochodzić z różnych produktów mlecznych. Jednak nie wszystkie one zawierają tyle samo wapnia i nie wszystkie są wskazane dla dzieci w dużej ilości. Żółty ser zawiera wprawdzie bardzo dużo wapnia, ale znajduje się w nim również sporo tłuszczu i soli. Natomiast twaróg zawiera niewiele wapnia, bo w znacznej mierze zostaje on „wypłukany” z serwatką. Aby zaspokoić dzienne zapotrzebowanie dziecka na wapń tylko twarogiem, dziecko musiałoby zjeść np. aż 36 pierogów z białym serem! Dlatego, pomimo że rodzice dbają o to, aby ich dzieci spożywały dużo przetworów mlecznych, istnieje prawdopodobieństwo, że w ich diecie mogą występować niedobory wapnia, nawet niewielkie. Należy więc zawsze zwracać uwagę na to, ile wapnia zawierają podawane dziecku produkty mleczne i wybierać te, w których jest go rzeczywiście dużo. Szklankę mleka można zastąpić np.: jednym kubeczkiem jogurtu (150g), jedną szklanką kefiru, jedną szklanką maślanki, dwoma małymi „trójkącikami” serka topionego, dwoma plasterkami żółtego sera. Należy też zadbać, by dziecko w codziennej diecie otrzymywało odpowiednią ilość witaminy D z produktów naturalnie bogatych w tę witaminę oraz w nią wzbogaconych. Witamina D ułatwia bowiem wchłanianie wapnia w organizmie i wbudowywanie go w tkankę kostną. W żywności witamina D występuje głównie w produktach zwierzęcych. Największe jej ilości znajdują się w tłustych rybach i tranie. W grupie produktów roślinnych witamina D występuje w drożdżach i grzybach, jednak ze względu na niewielkie ich spożycie, produkty te nie mogą być uważane za liczące się źródło witaminy D w dietach, szczególnie dzieci. Dlatego, podobnie jak w przypadku wapnia, ważnym źródłem witaminy D dla dzieci są produkty mleczne np. wzbogacane w tę witaminę Danonki. Oprócz żywności, znacznych ilości witaminy D może dostarczać endogenna synteza w skórze. Witamina D jest jedną z nielicznych witamin, które organizm może sam produkować pod wpływem promieni słonecznych. Nasza szerokość geograficzna charakteryzuje się przy tym relatywnie krótkim okresem lata i związanego z nim większego nasłonecznienia. Do tego zabezpieczamy skórę warstwami ochronnych kremów z filtrami UV, a aby doszło do syntezy skórnej witaminy D, promieniowanie słoneczne powinno działać na skórę odkrytą. Do tego sporo dzieci po prostu spędza znaczną część słonecznych dni w domu przed telewizorem lub komputerem. Również osoby znajdujące się w zanieczyszczonym środowisku mają mniejsze szanse na odpowiednią syntezę witaminy D w organizmie.