Azotany i azotyny w żywności - źródła, wpływ na zdrowie
Azotany znajdują się głównie w warzywach w wyniku stosowania nawozów, a azotyny – w przetworach mięsnych, gdzie są używane jako konserwant chroniący przed jadem kiełbasianym. Związki azotowe można dostarczać sobie również z wodą pitną. Nadmierna ilość związków azotu w żywności jest niebezpieczna dla zdrowia i może powodować m.in. sinicę, niedokrwistość, zaburzenie funkcjonowania jelit oraz nowotwory. Podpowiadamy, jak unikać nadmiaru azotanów i azotynów w diecie.
Spis treści
- Azotany i azotyny - toksyczność
- Azotany i azotyny - źródła w żywności
- Azotany w warzywach
- Zawartość związków azotowych w świeżych warzywach [mg/kg]
- Produkty groźne dla zdrowia
- Azotany i azotyny - źródłem może być woda
- Azotyny w wędlinach i serach
- Zawartość związków azotowych w produktach mięsnych [mg/kg]
- Azotany i azotyny - czy są niebezpieczne dla zdrowia?
- Związki azotowe w żywności a methemoglobinemia
- Związki azotowe a choroby nowotworowe
Azotany i azotyny to pochodne kwasu azotowego. Azotany pochodzą od kwasu azotowego (V) HNO3, a azotyny od kwasu azotowego (III) HNO2. Ilość atomów tlenu, z którymi związany jest azot w substancji chemicznej, wpływa na jej właściwości.
Azotany i azotyny - toksyczność
Azotany są generalnie bezpieczne dla człowieka, a azotyny stają się toksyczne w zbyt dużych dawkach. Azotany są obecne w żywności głównie pochodzenia roślinnego za sprawą stosowania użyźniających nawozów mineralnych. W wyniku nawożenia trafiają także do wód powierzchniowych i znajdują się w wodzie wodociągowej.
Mogą znajdować się także w paszach i wodzie podawanym zwierzętom gospodarskim. W produkcji różnego rodzaju przetworów mięsnych i serów stosuje się azotany i azotyny. Ich rolą jest przede wszystkim działanie konserwujące.
Związki azotu hamują rozwój patogennych drobnoustrojów (głównie Clostridium botulinum, wytwarzających silną toksynę zwaną jadem kiełbasianym), działają jako przeciwutleniacze i poprawiają walory sensoryczne gotowego produktu, np. utrzymują jego pożądaną barwę.
W przemyśle mleczarskim wykorzystuje się je w produkcji serów dojrzewających, w których zapobiegają powtórnej fermentacji mlekowej i tzw. wzdęciu serów.
Związki azotu mogą być toksyczne dla człowieka, dlatego w Rozporządzeniu Komisji Wspólnoty Europejskiej z 2006 roku określono ściśle maksymalną zawartość azotanów i azotynów w produktach spożywczych. Według Światowej Organizacji Zdrowia dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) dla azotanów wynosi 5 mg/kg masy ciała, a dla azotynów – 0,1 mg/kg m.c.
Wynika to z faktu, że azotany same w sobie nie są toksyczne dla człowieka, jednak w kwaśnym środowisku żołądka w pH < 4, a także pod wpływem bakterii bytujących w przewodzie pokarmowym są przekształcane do azotynów, które w nadmiarze są niebezpieczne dla zdrowia.
Azotany i azotyny - źródła w żywności
Na podstawie szacunkowej oceny pobrania z żywnością azotanów i azotynów w latach 1996-2005 w polskich gospodarstwach domowych stwierdzono, że głównym źródłem azotanów w diecie są warzywa i dostarczają średnio 89% tych związków, a azotyny dostarczane są przede wszystkim (w 69%) z mięsa i przetworów mięsnych.
Ważny jest fakt, że w przeciętnej polskiej diecie nie przekracza się wartości dopuszczalnego dziennego spożycia związków azotu. Średnie pobranie azotanów wynosi 132-190 mg NaNO3/osobę/dzień, czyli 56,8% ADI, a azotynów – 3-3,5 mg NaNO2/osobę/dzień, co stanowi 58% ADI.
Z badań przeprowadzonych w Polsce w 2013 roku wynika, że wegetarianie spożywają azotany na poziomie 95,8% ADI, a weganie – 128,4% ADI.
Azotany w warzywach
W warzywach świeżych występują azotany, a azotyny jedynie w niewielkiej ilości. Ich stężenie zwiększa się jednak w czasie przechowywania. Duża ilość azotanów w warzywach wynika ze stosowania nawozów sztucznych.
Zawartość azotanów jest też zależna od gatunku rośliny i warunków środowiskowych. Warzywa dzieli się na kategorie ze względu na tendencje do magazynowania azotanów:
- gromadzące małe ilości, np. pomidor, ogórek, papryka, groch, fasolka szparagowa
- gromadzące średnie ilości, np. marchew, pietruszka korzeniowa, seler naciowy
- gromadzące znaczne ilości, np. sałata, szpinak, wczesna kapusta, rzodkiewka, burak ćwikłowy, ziemniak
Największa ilość azotanów znajduje się warzywach korzeniowych i bulwach oraz w warzywach przeznaczonych do wczesnego zbioru. Związki te mogą kumulować się w różnych częściach roślin.
Ogólnie można przyjąć, że im bardziej zgrubiała i twarda część rośliny, tym więcej azotanów zawiera. Przykładowo w ogórku jest ich najwięcej w skórce, w brokułach i kalafiorach - w łodydze, w kapuście - w głąbie oraz najbardziej zewnętrznych liściach, a w marchwi - na końcu korzenia. W polskiej diecie głównym źródłem azotanów są:
- ziemniaki – 30,6%
- buraki – 19,7%
- kapusta – 17,2%
- pozostałe korzeniowe – 11,1%
- marchew – 4,3%
- cebula – 3,1%
Podczas gotowania zawartość azotanów w warzywach zmniejsza się o około 50%, a pozostałe przechodzą do wywaru. Stężenie azotanów w sokach jest zbliżone do ich ilości w świeżych warzywach.
Zawartość związków azotowych w świeżych warzywach [mg/kg]
Produkt | Zawartość średnia | Wartości dopuszczalne |
Pomidory | 6,5 | 200 |
Ogórki | 313,1 | 400 |
Rzodkiewka | 2122,1 | 1500 |
Kalafior | 131,8 | 400 |
Ziemniaki | 245,2 | 250 |
Buraki | 1571,0 | 2000 |
Kapusta | 829,4 | 1000 |
Marchew | 242,5 | 500 |
Cebula | 121,8 | 250 |
Pietruszka (korzeń) | 499,2 | 500 |
Pietruszka (natka) | 133,9 | 500 |
Seler | 489,3 | 500 |
Papryka | 136,2 | 250 |
Szczypior | 981,5 | 750 |
Por | 229,7 | 250 |
Sałata | 1155,2 | 4500 |
Rabarbar | 2419,1 | 200 |
Produkty groźne dla zdrowia
Azotany i azotyny - źródłem może być woda
Woda jest drugim najczęstszym nośnikiem dostarczających azotanów i azotynów. Jony te występują w wodzie naturalnie, ale w dużej ilości przedostają się do niej w wyniku wypłukiwania z nawożonych pól uprawnych i przesiąkania przez grunt.
Na podstawie badań jakości wody w Polsce stwierdzono, że dużo więcej związków azotu zawiera woda z wodociągów wiejskich niż miejskich. Zawartość azotanów w wodzie na terenach wiejskich może przekraczać dopuszczalne normy bezpieczeństwa.
Podwyższonym stężeniem azotanów może też cechować się woda studzienna z prywatnych ujęć. Szacuje się, że aż 1 mln rodzin z terenów wiejskich spożywa zanieczyszczoną azotanami wodę.
Dopuszczalna ilość azotanów w wodzie pitnej wynosi 50 mg/l dla osoby dorosłej i 10 mg/l dla dziecka, a azotynów odpowiednio 0,5 mg/l i 0,02 mg/l.
Szczególnie osoby korzystające z prywatnych ujęć wody powinny stosować filtry do wody, aby zmniejszyć w niej stężenie związków azotu.
Azotyny w wędlinach i serach
Azotyny są powszechnie stosowane jako konserwant w przetworach mięsnych, stąd aż 69% tych związków w diecie pochodzi właśnie z wędlin i kiełbas.
Mleko i produkty mleczne dostarczają jedynie 3,2% azotynów w diecie. W związku z coraz większą świadomością konsumentów i niechęcią do azotynów producenci często na etykietach produktów umieszczają informację „E250 – substancja konserwująca” zamiast chemicznej nazwy azotyn sodu.
Trzeba jednak pamiętać, że pewne ilości związków azotu muszą być obecne w przetworach mięsnych, aby zapewnić ich mikrobiologiczne bezpieczeństwo. Im więcej mięsa i mniej dodatków zawiera wędlina, tym lepiej.
W surowym mięsie azotyny są praktycznie nieobecne i dostarczają jedynie ok. 1% tych związków w diecie. Według norm w wędlinach i innych przetworach mięsnych może znajdować się maksymalnie 150 mg/kg azotynu sodu, a w konserwach 100 mg/kg.
Zawartość związków azotowych w produktach mięsnych [mg/kg]
Produkt | Zawartość średnia |
Baleron gotowany wieprzowy | 84,0 |
Filet prasowany z indyka | 142,6 |
Gulasz luksusowy | 100,6 |
Kiełbasa (8 rodzajów) | 121,5 |
Lencz | 110,3 |
Mielonka (2 rodzaje) | 68,8 |
Mortadela | 74,3 |
Parówki z indyka | 37,0 |
Pieczeń z indyka | 51,6 |
Rolada (2 rodzaje) | 68,0 |
Salceson biały | 87,7 |
Szynka (12 rodzajów) | 82,1 |
Wędzonka (2 rodzaje) | 81,1 |
Konserwa gulasz angielski | 26,0 |
Konserwa luncheon | 25,6 |
Konserwa mielonka wieprzowa | 35,3 |
Konserwa turystyczna | 22,3 |
Konserwa tyrolska | 31,0 |
Konserwa | 25,0 |
Udział poszczególnych grup spożywczych w dostarczaniu azotanów i azotynów w diecie kształtuje się następująco:
AZOTANY
- warzywa i przetwory 89,3%,
- owoce i przetwory 3,2%,
- mięso i przetwory 2,5%,
- produkty zbożowe 2,4%,
- mleko i przetwory 1,1%,
- pozostałe produkty 1,5%
AZOTYNY
- mięso i przetwory 69%,
- produkty zbożowe 16,4%,
- warzywa i przetwory 7,3%,
- mleko i przetwory 3,2%,
- pozostałe produkty 4,1%
Polecany artykuł:
Azotany i azotyny - czy są niebezpieczne dla zdrowia?
Azotany są związkami generalnie bezpiecznymi dla człowieka, jednak spożywane w dużych stężeniach mogą drażnić śluzówkę jelita cienkiego i wywoływać zespół złego wchłaniania.
Ok. 25% azotanów przekształca się w toksyczne azotyny, a z tych mogą powstać rakotwórcze nitrozoaminy. Azotyny i nitrozoaminy wykazują szeroki negatywny wpływ na zdrowie:
- mogą wywołać sinicę i niedotlenienie tkanek
- mogą powodować niedokrwistość
- obniżają wchłanianie witaminy A oraz witamin z grupy B
- zaburzają wchłanianie białka, tłuszczu i węglowodanów
- przyczyniają się do uszkodzenia niektórych struktur mózgu
- zaburzają pracę tarczycy
- zaburzają funkcjonowanie błony śluzowej jelita cienkiego
- zmniejszają zdolności odpornościowe jelita cienkiego
- mogą wywołać nowotwór żołądka, jelita grubego i inne
- są podejrzewane o zwiększanie ryzyka nadciśnienia, insulinooporności, choroby Alzheimera i stłuszczenia wątroby
Związki azotowe w żywności a methemoglobinemia
Azotyny utleniają jony żelaza zawarte w hemoglobinie, w wyniku czego powstaje methemoglobina. Czerwony barwnik krwi traci zdolność transportowania tlenu, co prowadzi do niedotlenienia ośrodkowego układu nerwowego i mięśnia sercowego.
W wyniku zatrucia azotynami dochodzi do sinicy, która objawia się
- sinym, niebieskawym zabarwieniem skóry i błon śluzowych
- bólami brzucha
- wymiotami
- biegunkami
- bólami i zawrotami głowy
- dusznościami
W methemoglobinemii dochodzi do spadku ciśnienia krwi, a nawet zapaści.
Objawy są tym silniejsze, im więcej methemoglobiny krąży we krwi i tkanki są bardziej niedotlenione. Sinica, tzw. syndrom blue baby, jest szczególnie niebezpieczna u niemowląt i małych dzieci, które mogą zatruć się związkami azotowymi obecnymi w wodzie i pożywieniu.
W ich organizmach dużo szybciej dochodzi do przekształcania azotanów w toksyczne azotyny. W zdrowym organizmie stężenie methemoglobiny (MtHb) jest nie wyższe niż 1-2% hemoglobiny (Hb).
U pracowników zakładów azotowych z okolicy Tarnowa stwierdzono stężenie MtHb na poziomie 5% Hb, co objawiało się nadpobudliwością i bólami głowy. MtHb w stężeniu 70% Hb wywołuje śmierć z niedotlenienia.
Związki azotowe a choroby nowotworowe
Azotany i azotyny są prekursorami nitrozwiązków, które mają potwierdzone działanie rakotwórcze i wywołujące wady rozwojowe płodu poprzez uszkadzanie materiału genetycznego.
U zwierząt doświadczalnych już niewielkie dawki nitrozoamin (5 µg/g) wywołują zmiany nowotworowe, a w produktach spożywczych może być ich nawet 500 µg/g.
Najbardziej niebezpieczna jest żywność, do której dodaje się azotyny jako konserwant, czyli wędliny i inne przetwory mięsne, gdyż z azotynów pod wpływem wysokiej temperatury powstają nitrozoaminy.
Związki te wpływają na rozwój nowotworu przełyku, żołądka, jelita grubego, trzustki, stercza, jajników oraz piersi, a u dzieci zwiększają ryzyko zachorowania na białaczkę.
Jak unikać nadmiaru azotanów i azotynów w żywności?
- Jedz jak najmniej przetworzonego mięsa – wędzonego, solonego i peklowanego. Każda wędlina, kiełbasa, parówka, a także wędzone ryby zawierają azotyny, ponieważ skutecznie zapobiegają one rozwojowi bakterii jadu kiełbasianego. Dobrze mieć tego świadomość i w miarę możliwości przygotowywać wędliny samodzielnie ze świeżego mięsa
- Wystrzegaj się podejrzanie „różowych” przetworów mięsnych. Biała kiełbasa powinna być lekko szara, podobnie jak wędliny z wieprzowiny. Intensywny różowy kolor świadczy o tym, że producent z pewnością dodał sporo azotynów
- Zwracaj uwagę na warzywa, które zawierają najwięcej azotanów (buraki, seler, szpinak, rzodkiewka, sałata, marchew, kapusta) i staraj się, aby nie stanowiły one podstawy twojej diety, a jedynie ją urozmaicały
- Nie przechowuj warzyw w folii, ponieważ brak tlenu sprzyja przekształcaniu azotanów w azotyny
- Unikaj części warzyw, w których kumulują się te związki, np. skórki z ogórka, czubków korzeni marchwi i buraka, głąba i zewnętrznych liści kapusty. Wybieraj tylko warzywa zdrowe i nieuszkodzone podczas zbioru
- W miarę możliwości nie kupuj warzyw produkowanych przemysłowo. Te z ekologicznych upraw zawierają 2-4 razy mniej azotanów
- Jak najczęściej wybieraj warzywa, które zawierają niewiele azotanów – pomidory, ogórki, szparagi, karczochy, bakłażan, zielony groszek, fasolkę szparagową, pieczarki, paprykę
- Kupuj soki jednodniowe lub przyrządzaj je samodzielnie i wypijaj jak najszybciej, aby nie dopuścić do powstania toksycznych azotynów
- Warzywa najlepiej krój bezpośrednio przed spożyciem. Zminimalizuje to ilość powstających azotynów
- Kupując zioła w doniczce, odczekaj 1-2 tygodnie, zanim zaczniesz dodawać je do potraw. W tym czasie podlewaj czystą wodą, aby azotany z liści mogły się zredukować
- Filtruj wodę, szczególnie jeśli korzystasz z własnej studni
Polecany artykuł: