Mam wyrzuty sumienia po jedzeniu: co mogę z tym zrobić? [Porada eksperta]
Kiedy zaczynałam się odchudzać to było jakieś 3 lata temu. Wtedy się tylko ograniczałam z jedzeniem. Teraz to nie jest ograniczenie się tylko ''katowanie''. Gdy zjem coś, od razu mam wyrzuty sumienia, że coś zjadłam. Najlepiej, jakbym żyła tylko wodą. Ciągle ćwiczę i muszę cały czas być w ruchu, bo muszę schudnąć (choć jestem chuda). Wszyscy mi to mówią, a ja nie daję sobie tego przetłumaczyć. Mam powoli tego dosyć, bo przez to (moim zdaniem) jestem wykończona, zdenerwowana i smutna. Nie mam na nic chęci. Przez ostatnie pół roku schudłam jakieś 3 kg. Teraz ważę już 47 kg przy 155 cm wzrostu. Co ja mam z tym zrobić? Raczej chciałabym ominąć konsultację psychologa.
Spis treści
Bardzo się cieszę, że pani do mnie napisała. Widzę, że jest pani ciężko, a frustracja narasta. Zaburzenie stosunku do jedzenia oraz obrazu własnego ciała może być chwilowe, choć w pani przypadku nie zwlekałabym z konsultacją u psychologa. Tym bardziej że wspomina pani o obniżonym nastroju.
Po prostu pewne rzeczy warto przerobić na bieżąco zanim będzie za późno. Proszę pamiętać, że z definicji osoby z anoreksją obawiają się przytycia i uważają siebie za osoby otyłe, nawet jeśli w rzeczywistości są bardzo szczupłe lub wręcz chude. Anorektyczki starają się zrzucić zbędne w ich ocenie kilogramy znacznie ograniczając spożycie żywności oraz wykonując nadmierne ilości ćwiczeń. Czy coś to pani przypomina?
Najczęściej występujące objawy anoreksji
Szybka utrata masy ciała w ciągu kilku tygodni lub miesięcy; kontynuacja odchudzania lub ograniczone jedzenie, nawet gdy waga danej osoby jest już stosunkowo niska; dziwne nawyki żywieniowe i przyzwyczajenia, takie jak np. jedzenie w tajemnicy; uczucie nadwagi, nawet jeśli ta osoba w rzeczywistości ma niedowagę; niezdolność do rzeczywistej oceny własnego ciężaru ciała; dążenie do perfekcji i skłonność do samokrytycyzmu; depresja, lęk, drażliwość; niespotykane wcześniej zainteresowanie żywnością, kaloriami, wartościami odżywczymi lub gotowaniem; intensywny lęk przed przybraniem na wadze; rzadka lub nieregularna miesiączka, a czasami nawet jej brak; częste stosowanie tabletek przeczyszczających, moczopędnych lub odchudzających; podatność na choroby; noszenie luźnych ubrań, w celu ukrycia utraty wagi; kompulsywne wykonywanie ćwiczeń; poczucie własnej bezwartościowości lub brak nadziei; wycofanie społeczne; inne objawy fizyczne, które rozwijają się z czasem, a w tym: niska tolerancja na zimno, łamliwość włosów i paznokci, skóry sucha lub zżółknięta, anemia, zaparcia, obrzęknięte stawy, próchnica zębów, porost nowych i cienkich włosów na ciele.
Nieleczona anoreksja może prowadzić do: uszkodzenia narządów (zwłaszcza serca, mózgu i nerek), spadku ciśnienia krwi, tętna, nieregularnego oddechu, utraty włosów, nieregularnego bicia serca, osłabienia kości (osteoporoza), zaburzenia równowagi płynów w organizmie, śmierci – z głodu lub samobójstwa.
Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza.
Właścicielka Poradni Dietetycznej 4LINE, główny dietetyk w Klinice Chirurgii Plastycznej dra A. Sankowskiego, tel.: 502 501 596, www.4line.pl
Inne porady tego eksperta
