Bieganie - przeciwwskazania. Czy każdy może biegać?
Nie ma wielu przeciwwskazań do biegania, stąd dyscyplina ta to dziś jedna z najpopularniejszych form aktywności fizycznej. Bieganie poprawia krążenie, spala dużo kalorii, polepsza wydolność organizmu, ale czy każdy może biegać? Sprawdź, jakie są przeciwwskazania zdrowotne do biegania i dowiedz się, kto może uprawiać ten sport.
Spis treści
- Przeciwwskazania zdrowotne do biegania
- 1. Otyłość
- 2. Choroby serca
- 3. Problemy ze stawami
- Kiedy bieganie nie jest przeciwwskazaniem, ale sprawia dyskomfort
- 1. Astma oskrzelowa i astma wysiłkowa
- 2. Cukrzyca
- Czy ciąża jest przeciwwskazaniem do biegania?
Przeciwwskazania do biegania są naprawdę nieliczne. Charakter tego sportu, tj. trening tlenowy w zakresie 55-85% tętna maksymalnego sprawia, że bieganie w bezpieczny dla zdrowia sposób poprawia wydolność, nasz układ krwionośny lepiej pracuje, zwiększa się sprawność całego organizmu, a przy tym spalamy mnóstwo kalorii. Dodatkowo, bieganie nie wymaga dużych nakładów finansowych, można je uprawiać wszędzie i o każdej porze dnia.
Ze względu na stosunkowo łatwą technikę i niskie ryzyko kontuzji lista przeciwwskazań do biegania jest krótka. Nie znaczy to jednak, że każdy może uprawiać ten sport. Kto może biegać, a powinien zachować szczególną ostrożność bądź zupełnie zrezygnować z tej dyscypliny?
Dowiedz się, jakie są przeciwwskazania do biegania.
Przeciwwskazania zdrowotne do biegania
Bieganie to aktywność fizyczna bezpieczna dla zdrowia, ale są pewne wyjątki, które uniemożliwiają wykonywanie tego sportu.
1. Otyłość
Bieganie nie jest wskazane dla osób z nadwagą. Niestety, im większa masa ciała, tym bardziej nasze stawy narażone są na przeciążenia i kontuzje. Szczególnie obciążony będzie stawy biodrowy, kolanowy i skokowy. Niektóre źródła podają, że biegać nie powinny osoby, których BMI (Body Mass Index) wynosi ponad 25,0 kg/m2, ale ogólnie przyjmuje się, że przeciwwskazaniem jest drugi stopień nadwagi, czyli otyłość w przedziale BMI, który wynosi 30,0-39,9 kg/m2. Bieganie zakazanie jest definitywnie przy tzw. otyłości olbrzymiej, która wskazuje na trzeci stopień nadwagi, tj. ≤40,0 kg/m2, i stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia.
Otyłości nie należy mylić z lekką nadwagą! Bieganie wręcz wskazane jest dla osób z kilkoma dodatkowymi kilogramami albo dla tych, którzy chcą zmniejszyć procent tkanki tłuszczowej w ciele. Aby nie poddawać stawów zbytniemu obciążeniu należy biegać po miękkim podłożu. Zamiast chodnika wybieraj ścieżkę leśną albo specjalne ścieżki przeznaczone dla biegaczy.
Czytaj też: 7 zasad ćwiczeń dla otyłych: najlepsze treningi i zestawy ćwiczeń
2. Choroby serca
Kolejnym przeciwwskazaniem do biegania są choroby serca i układu sercowo-naczyniowego. Biegać nie mogą osoby po zawale. Spowodowany jest on niedokrwieniem tętnic wieńcowych, które zaopatrują serce. Wszelka wysoce wysiłkowa aktywność fizyczna jest całkowicie zakazana, ponieważ może skutkować kolejnym zawałem, a w konsekwencji śmiercią.
Osoby z chorobami niedokrwiennymi serca, w których nie występuje blokowanie tętnic wieńcowych, mogą pozwolić sobie na lekkie marszobiegi, ale zawsze w granicach komfortu i bez łapania zadyszki. Chorujący na nadciśnienie tętnicze powinni skonsultować możliwość biegania z lekarzem. Aktywność biegowa nie jest wówczas definitywnie zakazana, ale zależy od stopnia zaawansowania choroby. Przy odpowiedniej dawce leków i stałym monitorowaniu ciśnienia krwi bieganie będzie możliwe.
3. Problemy ze stawami
Warto przede wszystkim zwrócić uwagę na reumatoidalne zapalenie stawu kolanowego, gdyż to właśnie kolana są bardzo silnie eksploatowane podczas biegania. Zapalenie stawu skokowego objawiające się ostrym bólem kolana, również będzie ważnym przeciwwskazaniem do biegania. Dodatkowo, osoby początkujące powinny zwrócić szczególną uwagę na poprawną technikę biegu, ponieważ niewłaściwe stawianie stóp (ruch należy stawiać od śródstopia) może być przyczyną dodatkowego pogłębienia schorzeń kończyn dolnych.
Wszelkie problemy zdrowotne ze stopami również będą wykluczały nas z biegania, np. ostroga piętowa, zapalenie rozcięgna podeszwowego. Te schorzenia objawiają się silnym bólem śródstopia i powodowane są dużym przeciążeniem stawu. Takie problemy dotykają głównie osób z nadwagą, u których występuje nadmierna pronacja i koślawość stopy. Ostroga piętowa i zapalenie rozcięgna podeszwowego mogą być również powodowane noszeniem za ciasnych i niewygodnych butów, a o komfortowe obuwie do biegania należy zadbać w pierwszej kolejności.
Czytaj też: Jak dobrać buty do biegania - poradnik w 4 krokach
Kiedy bieganie nie jest przeciwwskazaniem, ale sprawia dyskomfort
Poważne przeciwwskazania zdrowotne do biegania, takie jak: otyłość, choroby serca i stawów, wykluczają nas z możliwości wykonywania tej aktywności fizycznej. Jednak istnieją też inne dolegliwości zdrowotne, które niekoniecznie całkowicie zabraniają nam biegać, ale mogą być uciążliwie i sprawiać dyskomfort. Wówczas można tę dolegliwość zniwelować albo zrezygnować z biegania.
1. Astma oskrzelowa i astma wysiłkowa
Oba rodzaje astmy objawiają się silnym i gwałtownym atakiem duszącego kaszlu. Żadna z tych chorób nie jest jednak przeciwwskazaniem do biegania, jeśli przyjmuje się odpowiednie leki.
Jeżeli cierpisz na tę dolegliwość, zmniejsz tempo wysiłku. Pomocne też może być bieganie rano albo po deszczu, wtedy stężenie pyłków w powietrzu jest mniejsze, a oskrzela są mniej drażnione. Ta zasada tyczy się przede wszystkim alergików.
2. Cukrzyca
Systematyczny wysiłek fizyczny zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę. Podczas cukrzycy typu 2, spowodowanej niewłaściwym działaniem insuliny we krwi, bieganie jest jak najbardziej wskazane, ale wtedy, kiedy nie cierpisz na otyłość, a te choroby często wiążą się ze sobą.
Osoby, które cierpią na cukrzycę typu 1 (defekt produkcji insuliny) również mogą pozwolić sobie na aktywność fizyczną, którą jest bieganie, ale muszą przyjmować stałe dawki insuliny.
Definitywnie biegać nie mogą cukrzycy chorzy na retinopatię, neuropatię i nefropatię.
Czy ciąża jest przeciwwskazaniem do biegania?
Bieganie w czasie ciąży nie jest zabronione, ale musi być skonsultowane z lekarzem prowadzącym. Trzeba wziąć po uwagę stopień zaawansowania ciąży oraz stan zdrowia przyszłej matki i dziecka.