Bieganie a stawy skokowe [Porada eksperta]

Od trzech tygodni biegam. Spodobało mi się tak bardzo, że ostatnio biegałam 5 razy w tygodniu. Niestety w zwykłych sportowych butach, a nie takich do biegania. Co drugi dzień po lesie, a co drugi po asfalcie albo po innej twardej nawierzchni. Trochę bolały mnie kostki, więc kupiłam miękkie buty, specjalnie do biegania. Ruszyłam na asfalt i jakbym włączyła turbo. Z tej radości biegałam jakieś 50 min. (dużo jak na mnie). No i potem ledwo doszłam do domu. Kostki popuchły, są obolałe, sztywne. Szczególnie przy schodzeniu po schodach. Smaruję maścią (felogel, z diclofenakiem). No i dzisiaj, z żalem, ale odmówiłam sobie biegania. Jutro też sobie odpuszczę. Czy może mam to rozbiegać, czy też odczekać? A jeśli odczekać, to ile?

Rozpoczęcie przygody z bieganiem z częstotliwością 5 razy w tygodniu jest błędem, to oczywiste, że jest to kontuzjogenne - ścięgna, stawy, kolana nie nawykłe do takiego wysiłku nie są przyzwyczajone do obciążeń i trening biegowy powinien od początku być oparty na innych założeniach, nie ilości i długości biegu - a kształtowaniu wydolności. Najważniejsze dla pani to bieganie nie po asfalcie, do 30 min, 3 razy w tygodniu i z taką samą prędkością od startu do finiszu treningu. Teraz proszę zrobić tydzień przerwy a później ćwiczyć wydolność właśnie przez utrzymywanie tempa i systematykę (nie powinno być szybsze niż 6 min/ km). Jeśli zależy Pani na bieganiu i wytrwałości w tej aktywności to taki trening po leśnych, parkowych alejkach proszę kontynuować - o ile dobrze pani będzie go znosić - przez pół roku. Kolejnym etapem będzie bieganie 4 razy w tygodniu po 30 min, a dopiero po np. roku wydłużać wysiłek po 5 min co 2-3 m-ce. Ten proces może trwać kilka lat, inaczej szybko wyeliminować się pani może z biegania, a kontuzje mogą się nasilać i być coraz bardziej poważne. Najważniejsza jest wytrwałość i systematyka.